Mroczna Kopalnia

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Nie. Jestem pod wrażeniem Twojej odwagi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Lub głupoty. Przekonamy się później.
Ruszył w stronę, gdzie grota się obniżała.
‐To ten ciemniejszy fragment skały?
‐Tak, ten ‐ Odpowiedział Flobo.
‐Spoko.
Wyatt odsunął ten fragment, a następnie przelazł otworem, który chwilę później zamknął.

[Kubeł1001]

Kazute

Czekał na jego powrót. Co jak co, ale optymizmu Wyatta można nawet pozazdrościć.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ten wrócił punktualnie, a ręce miał zakrwawione.
‐Droga wolna, panie i panowie.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Dzięki za informację. Ale co znaczy ta krew na dłoniach?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Uśmiechnął się łobuzersko.
‐A jak myślisz?

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Zabiłeś kogoś tymi łapskami? ‐ uniósł brew.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Bingo.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Hurra, zgadłem‐ powiedział obojętnie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Więcej optymizmu!

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Opty… czego? Mam więc stać się takim szaleńcem jak Ty?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Hm, może inaczej… szukać radości w małych rzeczach.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Dlaczego miałbym to robić?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Bo może wtedy się zamkniesz? ‐ Odparł z uśmieceh na ustach ‐ A tak ogólnie Flobo, to możemy ruszać. Trochę broni dla nas też się znalazło.
Przywódca pokiwał głową, a następnie poprowadził resztę do wyjścia z tunelu.

[Kubeł1001]

Kazute

Nic już nie odpowiedział. Nie warto w tej sytuacji doprowadzić do bójki. Podążył za resztą.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Szczęśliwie opuściliście tunel ucieczki, a całkiem blisko od wyjścia leżało dwóch martwych drowów. Flobo podszedł i zabrał jeden jatagan, a drugi podał Wyattowi. Pozostały dwa, z czego jeden trafił w ręce orka, a drugi w ręce innego człowieka.

[Kubeł1001]

Kazute

I tak nie wiedział, jak się tego używa. Został nauczony tylko umiejętności władania toporami. Czekał na dalsze ruchy innych.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A czego się mógł spodziewać? Ruszyli dalej na kuckach.

[Kubeł1001]

Kazute

Robił to samo.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pomimo panującej atmosfery otoczenia wszystkim powoli udzielał się dobry humor. I tak dotarli już dalej, niż ktokolwiek kiedykolwiek z Mrocznej Kopalni.