Siedziba Gildii Magów

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się (zauważalnie) za trzecią próbą.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Jego pierwsze udane zaklęcie. Był bardzo zadowolony, opłacało się czytać tę cegłę.
‐Ooo… Udało się!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mag pokiwał głową, bo była to prawda.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Co teraz zrobić?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A nie nauczyłeś się czegoś więcej? ‐ odparł pytaniem na pytanie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐A, no tak. ‐ Przypomniał sobie o lodowej barierze i spróbował ją stworzyć, działając według wiedzy z książki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Potrzeba było aż pięciu prób, żeby ćwierć metra przed Tobą wyrosła ściana z lodu, wystarczająco wysoka i szeroka, by osłonić Cię w całości. Mag pochwalił to oklaskami.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Uśmiechnął się nieśmiało, wcześniej się tej magi bał, teraz chciał się nauczyć ją posługiwać a może i nauczyć się innych dróg magi.
‐ Jeśli mag używa magii mrozu w zimnych terenach, na przykład w Karak’Akes, jest wtedy efektywniejsza?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na tym kontynencie byłby niemal niepokonany. Ale nadmiar mocy mógłby go też zabić.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Oh, rozumiem. Spróbuję jeszcze czegoś. ‐ Tym razem spróbował utworzyć w dłoni śniezke.

[Kubeł1001]

Kuba1001

To udało się już za drugim razem.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ No, to na tyle. Jak mi idzie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Bardzo dobrze. Jak na człowieka. I jak na pierwszy dzień.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Był nieco zdziwiony po słowach maga, w końcu jest elfem…
‐ Człowieka? ‐ Wysunął jedno ucho dłonią spod włosów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wtedy to Mag wstał i ściągnął kaptur. Był Styricem o oszronionej brodzie, bladej cerze, płaskim nosie i… cóż, oczy miał dziwnie zabielone. Po chwili zdałeś sobie sprawę, że jest ślepy.
‐ Wybacz, jeśli nie odgadłem. Po słuchu ciężko odróżnić Elfa od człowieka.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Zdał sobie sprawy że jest ślepy więc nie czuł urazy.
‐ To nie twoja wina. Tak, jestem elfem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Znałem wielu Elfów… ‐ powiedział z melancholią w głosie i jakby na chwilę odpłynął wspomnieniami w przeszłość. A ta mogła być odległa, w końcu liczy sobie pewnie setki lat. Niemniej, po chwili wrócił do rzeczywistości.
‐ Czegoś jeszcze się nauczyłeś? ‐ spytał.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Na razie tylko tyle się nauczyłem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak an początek to dobrze. Możesz dziś odpocząć. Masz wolne do jutra.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Dobrze. A, skąd mogę wziąć taką statuetkę jak inni mają przy pokojach?