Miasto Axer

[Kubeł1001]

Bilolus1

I tak też zajmował się swoją drugą najważniejszą cechą, chlaniem które znajdowało się zaraz po walce i nieco przed dowodzeniem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i tak chlałeś, nie ma co wchodzić głębiej w szczegóły.

[Kubeł1001]

Bilolus1

No i chlał tak żeby czas minął mu jak najszybciej. Pod koniec podniósł dupsko ze stołu przy jakim się znalazł po kilku godzinach picia, i spojrzał po krasnoludach których w większości nawet nie znał imion, ale po tylu piwach byli mu jak bracia.

‐ No panowie…ja już będę szedł. Porra wrócić do rządzzzenia państwem .‐ stwierdził i ruszył chwiejnym krokiem ku drzwiom ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pożegnały Cię radosne okrzyki i wiwaty, a także toasty. W połowie drogi do Ratusza dotoczył się do Ciebie Gotai.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Gggootttai przesz ty nie maszsz zzie spaćć, jaaa ci miejscee złatfie !‐ stwierdził ruszając ku ratuszowi, a gdy był na miejscu rozejrzał się za jakimś sługom ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś akurat na Krasnoluda w eleganckim stroju lokaja, który akurat pasuje do opisu typowego sługi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron chociaż mocno spity wysilił się żeby się wyprostować i mówić w miarę normalnie.

‐ Potrzebny mi pokój dla tego oto tu Orka, tak się składa że jest mi bliskim znajomym i źszle‐. tu lekko się załamał po czym znowu wrócił do normalnej mowy ‐. byłoby go zostawić bez dachu nad głową.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Krasnolud wysoko zadarł głowę, by spojrzeć na ponad dwumetrowego Orka, ale szybko odwrócił wzrok i rzekł:
‐ Pokój gościnny jest wolny, mój Panie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Niech będzie, zaprowadź do niego Gotaia, ja będę szedł do siebie.‐ stwierdził po czym nie oczekując nawet odpowiedzi ruszył do swego pokoju ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś tam, Gotai z pewnością też znalazł się u siebie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak więc plackiem walnął się na łóżko bez nawet zdejmowania zbroi i położył się spać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ten sposób snu przypominał Ci nieco stare lata w baronowym forcie, gdy spałeś w zbroi i z nożem pod poduszką, tak w razie czego. No i z umysłem przepełnionym tymi ciepłymi wspomnieniami, zasnąłeś, a rano obudziłeś się nieco zdrętwiały, ale chociaż wypoczęty.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Gdy rano się obudził spojrzał po pokoju jakoś smętnie jakby upewniając się przypadkiem czy nie jest w starym forcie. A gdy to zrobił uśmiechnął się do siebie.

Jestem już stary…ale zbyt kuwa uparty żeby się poddać*‐ i podniósł się ruszając ku drzwiom swego pokoju, a gdy je przekroczył ruszył do kuźni dobrze sobie znanego kowala ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Do kuźni trafiłeś, kowal własnie zajadał bochen chleba z kiełbasą i popijał go czystą. Najwidoczniej jadł teraz śniadanie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Przysiadł się do niego i zagadał od razu

‐ Znamy się już chwilę, kilka razy gadaliśmy i załatwialiśmy biznes. A że nie lubię się wyręczać jakimiś oficjalnymi sku*wysynami sam przyszedłem cię spytać. Co powiesz na pracę nadwornego kowala ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Noo… ‐ zaczął niepewnie. ‐ A co taki nadworny kowal robi?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Jesteś moim kowalem, masz renomę na całe państwo, tytuł jest dziedziczny, zostajesz szlachcicem, masz moje utrzymanie, zwalniam cię od podatku no i poza tym to możesz przyjmować pracę od innych ludzi, byleby to nie kłóciło się z moją

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A gdzie i kiedy zaczynam?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Kiedy już mój pałac będzie gotowy to tam, jak na razie pozostaniesz tutaj, u siebie. A pierwszą rzeczą jaką chcę ci zlecić to wykucie dla mnie nowego pancerza, bo ten chociaż stary i dobry to już mocno zużyty i podniszczony.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Książę powie coś więcej o tym pancerzu?