Miasto Axer

[Kubeł1001]

Bilolus1

A on przybliżył ją do tych w “lepszym stanie” żeby spróbować chociaż rozpoznać rasę zamachowca.

‐ Siódmy zamach i jeszcze im się nie udało…hehe.‐ powiedział nieco głośniej niż zamierzał wspominając baronowe czasy ‐.

[Kubeł1001]

pan_hejter

Spojrzał się na nich i uśmiechnął ‐ moi bracia mówili że tortury to zabawa dla tchórzy, piątka uzbrojonych po zęby krasnoludów i obity pietnastolatek ‐ splunął krwią ‐ gdzie krasnoludzki honor? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Pośród straży rozszedł się nerwowy śmiech, ale uwiązł on im w gardłach, gdy, tak jak ty, spostrzegli białe włosy, czerwone oczy i mahoniową skórę…
Hejter:
‐ Przy trupach, których zabiliście, zasrani bandyci. ‐ odparł ten z prętem i podszedł do Ciebie. ‐ jakieś wiekopomne słowa?

[Kubeł1001]

pan_hejter

‐ Trupów już nie można już zabić, uwierz mi próbowałem ‐ czekał na wzrost adrenaliny tylko to mogło mu pozwolić na użycie magii cienia, obrał sobie na cel tego znudzonego, z luźną włócznią

[Kubeł1001]

Bilolus1

Jego zaskoczenie nie trwało aż tak długo. Teraz z kolei zaczął przyglądać się wyposażeniu i kieszeniom trupa, jeśli miał sakiewkę nawet ją zabrał.

‐ Je**ny Elf…muszą naprawdę mnie nie lubić…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hejter:
Adrenalina jednak przychodziła w momencie, gdy trzeba było walczyć lub uciekać, a ty nie mogłeś zrobić nic z tych rzeczy. Natomiast strażnik zbliżył Ci pręt do klatki piersiowej, odciskając wielką i paląca ranę, która bolała niemiłosiernie.
Bilo:
Miał przy sobie lekką kusze jednoręczną, dwa sztylety, garść bełtów i kilka metrów liny. I to właściwie był cały jego ekwipunek.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Zabierzcie te ciała .‐ stwierdził i wolnym krokiem podpierając się o włócznie ruszył ku swojemu łóżku ‐. Postawcie też gdzieś tu strażnika, nie wątpię że ostatni może chcieć rundy drugiej ‐.

[Kubeł1001]

pan_hejter

//Adrenalina odgrywa decydującą rolę w mechanizmie stresu, czyli błyskawicznej reakcji organizmu człowieka i zwierząt kręgowych na zagrożenie, objawiających się przyspieszonym biciem serca, wzrostem ciśnienia krwi, rozszerzeniem oskrzeli, rozszerzeniem źrenic itd. Chcesz się z biomedem kłócić?\

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hejter:
//Nie, nie chcę. Na przypływ adrenaliny możesz liczyć właśnie teraz, razem z falą bólu.//
Bilo:
‐ Z całym szacunkiem, ale nie będzie lepiej Księcia stąd przenieść? ‐ spytał strażnik.

[Kubeł1001]

pan_hejter

//to dobrze bo mam 2 z bio \
Syknął z bólu starając skupić się na zmudzonym krasnoludzie

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ W sumie racja, ale z tym pie**olonym bełtem niezbyt łatwo iśc.

[Kubeł1001]

JaNuSZeq

Powoli kroczył po dróżkach miasta, obserwując to i tamto.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hejter:
Więc się na nim skupiłeś, ale zabicie jednego włócznika na pewno sprawi, że dwaj z kuszami odwdzięczą Ci się tym samym.
Janusz:
Więc patrolowałeś, w Axer oczywiście był spokój, a więc nie masz co liczyć na jakieś szczególne wyzwania.
Bilo:
‐ Ściągniemy nosze i od razu wyślemy Księcia do szpitala.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ No to dawać mi je tu panowie.‐ stwierdził przypatrując się swojej ranie ‐.

[Kubeł1001]

pan_hejter

Plan był prosty zapamiętać gdzie kto stał wbić się w tego najbliżej pieca (spoko jak by to był kusznik). Skoro jest piec do rozgrzewania metalu to jest i woda żeby go zgasić więc chwycił za wiadro, aby wzniecić pare która go zasłoni by umożliwić atak pod osłoną. Wykonał

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Rana dość płytka, a oględziny Baronowego oka nie wskazały, by bełt był zatruty. Choć medycy mogą znać się lepiej.
Hejter:
Więc uwolniłeś się z kajdan i trafiłeś pod piec, ale tam trafiłeś na pewną przeszkodę: Brak wody. Obok pieca nikt nie stał, ale stojący w przeciwległym kącie kusznicy już celowali do Ciebie ze swojej broni.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ E tam… nawet mocno mnie nie pie**olnął. Oka sku*wysyny nie mają… chociaż kilka centrymetrów w bok i mogło by być źle…‐ dokładniej przyjrzał się i ocenił czy dałby radę sam pozbyć się bełtu ‐.

[Kubeł1001]

pan_hejter

‐ kuwa, kuwa, ku*wa ‐ pobiegł jak najszybciej do wyjścia zdala od rozpie**olu

[Kubeł1001]

JaNuSZeq

Usiadł znudzony na dużym kamieniu, po czym głośno zagwizdał melodię, która zazwyczaj wzywał psa “Spiryta”.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Janusz:
Usłyszałeś szczekanie, więc pies musi być gdzieś niedaleko.
Hejter:
Dobiegłeś do drzwi, ale drogę zagrodzili Ci dwaj włócznicy.
‐ No, no… ‐ zaczął Krasnal, który niedawno Cię torturował. ‐ Chyba do znamienia musi dojść jeszcze obcięcie prawej dłoni…
Bilo:
W połowie oględzin padłeś jak nieżywy. To znaczy, nadal wszystko czułeś, widziałeś i w ogóle, ale poruszyć się nie mogłeś. Mówić zresztą też.