Miasto Axer

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Dobrze, jak się ma stan naszej piechoty, kuszników, gigantów oraz broni magicznej ? Czy zrekrutowano chociaż oddział z małą wersją owej broni ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mamy prototyp. ‐ odrzekł Thane. ‐ To już coś. Ale piechota i kusznicy systematycznie powiększają swoje szeregi. Giganci mają z tym problem.

[Kubeł1001]

pan_hejter

Pozedł w losową odnogę

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Dobrze…i nie będziemy zmuszać gigantów do wojny. Ci którzy chcieli iść niech idą. To tyle, przekaż wieści a ja sobie pośpię…tylko podeślij mi tu strażników…kilku. Tak w razie co.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Kiwnął głową, ukłonił się i odszedł. W tej samej chwili, gdy wyszedł, do sali weszło sześciu gwardzistów. Jeden ustawił się w nogach łózka, drugi w pobliżu Twojej głowy, a pozostali po bokach.
Hejter:
Nie ma tam ślepego zaułka, ale możesz spokojnie stwierdzić, że schodzisz coraz głębiej.

[Kubeł1001]

pan_hejter

Zatrzymał się i nasłuchiwał czy krasnoludy nie idą za nim

[Kubeł1001]

Bilolus1

A Baron zamknął swe piękne oczęta i spróbował odejść w krainę czarów i snów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hejter:
Ciągle słyszy kroki, ale ciągle nie wie skąd. Choć na pewno nie z dołu, w który teraz się kieruje.
Bilo:
I odpłynąłeś, śniąc o piwie, dz*wkach, wielkich podbojach, wódce i o hołdzie poddaństwa przez innych władców.

[Kubeł1001]

pan_hejter

Więc szedł przed siebie licząc na ślepy los.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też śnił, śnił do momentu kiedy się nie wybudził a gdy to się stało ponownie spróbował się poruszyć.

[Kubeł1001]

JaNuSZeq

‐To na jakie zasady gramy? ‐ spojrzał się na krasnoludów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Obudziłeś się, pierwszym co zauważyłeś był powrót czucia powyżej pasa.
Hejter:
W końcu stanąłeś przed okazałymi wrotami, rzecz jasna zamkniętymi.
Janusz:
‐ Normalnie. ‐ odparł Krasnal.
‐ Tryb Nagłego Wpie**olu. ‐ dodał drugi. ‐ Sumujemy dziesięć kart, wygrywa wynik najbliżej dwudziestu czterech lub minus dwudziestu czterech. Każdy ma minutę na swoją kolejkę. Jedną kartę można zachować sobie do następnej rundy, ale trzeb odłożyć ją na bok już wcześniej. Później następuje wymienienie kart. Jasne?

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tyle kuwa dobrego…*

Tak więc podsadził się wyżej ponownie i rozejrzał za jakimś strażnikiem.

‐ Przyniósł tu kto aby za mną moją włócznię ?

[Kubeł1001]

JaNuSZeq

Rozumiem, zaczynaj.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Odpowiedź była zbędna, więc jedynie wskazał na stolik obok, na którym leżała Rubinowa Włócznia.
Janusz:
Zarówno on, jak i jego towarzysz, spojrzeli w karty. Tobie zaleca się to samo.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Westchnąwszy sięgnął po nią.

Jakieś nowe zaklęcie stary przyjacielu ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Labdal Gal‐Koonis ‐ pojawił się napis na włóczni. A później jeszcze:
Użyć tylko w ostateczności. Zaklęcie nie jest bojowe. Służy bardziej jako namiar.
Masz więc nowe zaklęcie i… No właśnie, rzadko, a właściwie w ogóle, pojawiały się tam napisy w języku Wspólnym. Ciekawe, czyż nie?

[Kubeł1001]

Bilolus1

We wspólnym ? I z ostrzeżeniem ? No cóż… może powiesz więcej o jego działaniu ?‐ zamyślił się wpatrzony w ów napis.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Znów pojawiło się słowo “namiar,” tyle że większą czcionką.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Jasne…‐ odparł odkładając włócznię na jej miejsce, po czym przewrócił się na drugi bok i spróbował dalej spać ‐.