Hendarum

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Cóż to za przydatny wynalazek! Ktoś kto go wynalazł musiał być geniuszem… Albo mieć dużego farta, w końcu mogło mu ono wyjść przez przypadek, czyż nie? Nie mniej po udanej kąpieli wytarł się, zawinął się w ręcznik i poszedł do swojego pokoju. Otworzył szafę, ubrał sobie na dupę jakieś spodnie i w takim stanie położył się spać do łóżka. W końcu raczej nie miał tu zbyt wielu rzeczy do roboty, prócz spania i czekania aż go zawołają, prawda?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Owszem, a nawet jeśli, to co z tego, skoro szybko zasnąłeś i obudziłeś się dopiero rankiem, gdy ktoś intensywnie pukał do Twoich drzwi?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Nieszczęśliwy że ktoś go budzi kiedy to on się relaksuje w takich luksusach poszedł otworzyć drzwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niezależnie od tego czy byłeś szczęśliwy, czy nie, to jednak jeść musisz, o czym najwidoczniej pamiętała tutejsza służba, gdyż po otwarciu drzwi zastałeś tam kufel pełen pieniącego się piwa oraz tacę zapełnioną mięsem, warzywami, grzybami, chlebem i tym podobnymi oraz kilkoma owocami na deser.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Ah, tak, głód. Zapomniał o nim, ale pewnie jego żołądek przypomniałby mu po chwili. Rozglądnął sie po korytarzu, po czym wniósł tacę i kufel do pokoju. Postawił to na stoliku i usiadł przy nim zaczynając swoją ucztę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W porównaniu do tego, czym się ostatnio żywiłeś oraz tego, że tak właściwie nie miałeś zbytnio czasu na strawę było niezwykle smaczne, a piwo ‐ najlepsze jakie w swym krasnoludzkim życiu piłeś, a więc kwestią czasu było, aż pozostawisz tacę i kufel puste, co się z resztą stało.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Z wyszczerzoną w uśmiechu mordą poszedł do toalety załatwić poranne obowiązki. Wysrać się i wyszczać. By potem przeczesywać pokój. Szukał czegoś interesującego. O ile go pamięć nie myli dzisiaj ktoś miał go uczyć albo co.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Może i tak, ale jak na razie nikt nie zawracał Ci tym głowy. O ile poranna toaleta udała się, to ze znalezieniem czegokolwiek ciekawego w pokoju było już trudniej, gdyż nic tu takiego nie było.
//Archipelag Sztormu. Teraz. Albo wypi***alam Twoją postać z ekspedycji, a tą, która towarzyszy Taczce zabijam w jakiś upokarzający sposób.//

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

// Ma okno w pokoju?//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ma, przeszklone, średniej wielkości, z możliwością uchylenia lub otwarcia na oścież, wychodzące wprost na postrzępione skały przy stromym brzegu i morze.//

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

W takim razie ubrał się i opuścił swój pokój. Po wyjściu na korytarz ruszył w jakimś losowym kierunku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wybór padł na kierunek do sali tronowej, który dobrze znałeś, ale w sumie to dobrze, że tak wyszło, bowiem w połowie drogi spotkałeś tego samego służącego, który wtedy doprowadził Cię do komnaty, a teraz, po chwili zdziwienia, kazał udać się znów za sobą.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Nie tylko służący zdziwił się tym “przypadkowym” spotkaniem. Udał się za nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sala tronowa niewiele zmieniła się od Twojej ostatniej wizyty, w sumie to chyba nic się nie zmieniła, nawet pozycje strażników i służby wydawały Ci się podobne, jeśli nie identyczne.
‐ A więc… ‐ zaczął Krasnolud, który Cię tu sprowadził, bębniąc palcami o podłokietnik swego siedziska. ‐ Jak kwatery? Wypocząłeś? Odświeżyłeś się? Najadłeś?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Kwatera bardzo wygodna i miła. Nie pamiętam kiedy ostatnio w ogóle miałem jakiś swój pokój… Odświeżyłem się, najadłem się, czego chcieć od życia więcej? Ten trening zaczniemy już teraz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie wiem jak wiele mogę się po Tobie spodziewać, a więc zlecę Ci misję, sądzę, że dość prostą, a od tego jak ją wykonasz i w jakim czasie, bo porażki nawet nie biorę pod uwagę, będzie zależeć, od jakiego poziomu zaczniemy szkolenie. Co Ty na to?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Stoi! Co to za zadanko, szefie?‐ Spytał i rozglądnął się dookoła. Może chciał spojrzeć na twarze ludzi dookoła i ocenić w jakie bagno się wpakował? W końcu niektórzy, mogliby nie ukrywać dobrze emocji na twarzy, i pokazywać co mogą sądzić o tym zadaniu…

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Sirigi krzątała się po przydzielonej sobie komnacie, czekając aż dostanie jakąś robotę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bastion:
Jeśli nie pofatygujesz się osobiście do przywódcy spisku to najpewniej żadną, bo nikt jaśnie brodatej pani nie dostarczy osobistego zaproszenia lub misji.
Wiewiur:
Wyraz twarzy wszystkich był niezmienny, najwidoczniej mieli to i Ciebie gdzieś, albo nic o misji nie wiedzieli, a przynajmniej do teraz, gdy brodacz przemówił:
‐ Na początek coś łatwego: Zdobądź informacje z miejscowego garnizonu, niedaleko Hunder. Nie obchodzi mnie jakie, bo pewnie i tak będą mało ważne, to tylko dowód na wykonanie misji… No i weź ze sobą coś, co również udowodni, że nie uchyliłeś się od tego zadania.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Zadanie ciekawe dostał, lecz jego zdaniem tak średnio łatwe. W końcu mógłby trafić na moment kiedy zadanie mogłoby wydawać się łatwe, albo trafić na okres ich zwiększonej czujności. Wiadomo, gdzieś w lasach mogliby zaszyć się bandyci, albo inne paskudztwo.
‐ A mam jakiś czas na wykonanie zadanie? I będę mógł wziąć jakieś rzeczy ze sobą? I też jak z transportem… ‐ Zaczął wylewać z siebie pytania, które mogły być dla niego ważne. Jakiś tam plan mniej więcej ma, aczkolwiek wszystko zależy od odpowiedzi na jego pytania.