Miasto Trenten

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Uśmiechnęła się do niego ‐Co słychać? Jesteś stąd?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiatrowiej:
Jedyne, co zrobił, to wpatrywał się w Ciebie i przy okazji zaprzeczył ruchem głowy.
Radio:
‐ Ładnie, a teraz po naszemu. ‐ odrzekł nieco zirytowany. ‐ I konkretniej.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐A kim jesteś? Skąd pochodzisz?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Westchnął.
‐ Tamta szuka przygody, jakiegoś zadania. Nie zostawiał Ci ktoś czegoś do zrobienia? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Radio:
‐ Od tego są tablice ogłoszeń: Na rynku, przed wejściem do tej karczmy i kilku innych oraz w pobliżu głównej bramy, tam szukaj sobie jakichś zleceń.
Wiatrowiej:
‐ Z… No… Z Cesarstwa… ‐ powiedział, dość sprawnie starając się unikać typowego pijackiego dialektu.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Ghyta, z… z Góry. To musiałeś kawał podróżować, prawda? Napewno masz wiele ciekawych historii

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Przewrócił oczyma.
‐ Tam i poszukamy. ‐ Odrzekł, po czym odszedł.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Radio:
Odszedłeś, a i karczmarz wrócił do swoich zajęć.
Wiatrowiej:
‐ Coś tam bym się znalazło. ‐ odparł, cały czas bez bełkotu każdego alkoholika. Trzeba mu przyznać, że się chłopak stara, co nie?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Ghyta uśmiechnęła się najładniej jak umiała ‐Opowiedz! To na pewno ciekawe! Słyszałeś o czymś ciekawym?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Usiadł przy stole, spoglądając na rozmowę Ghyty. Nawłoć miał bardzo słabą głowę do alkoholi, a wypił jeden cały i pół potężnego kufla piwa. Niech to czeluść pochłonie, że akurat teraz zechciało mu się podejmować decyzję

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No… Ten… Kiedyś z chłopakami żeśmy na potwory polowali.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Naprawdę? Fascynujące! Jakie potwory? I jak wam poszło?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No, kiedyś był nas tak z tuzin, a teraz zostało tylu… Na jakieś pierdoły, ale raz się nawet Mantikora trafiła.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐To musiało być takie ciekawe… Bardzo bym chciała tego posłuchać… Niestety mój przyjaciel ma do mnie jakąś sprawę, musze iść. Dziękuję za rozmowę‐ po czym pociągnęła Nawłocia w kierunku wolnego miejsca przy barze, gdzie głęboko pdetchnęła ‐Nie wiem, czego się spodziewałam. A tobie jak poszło?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//To ja zostawiam Was samych.//

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Westchnął i rozejrzał się na boki, patrząc, czy karczmarz nie słucha ich rozmowy.
‐ Ponurak rozmowny, jak lity głaz na dnie rzeki, takich rzeczy się dowiedziałem. Mówi, że jak zadania poszukujemy, to oględnać nam trza tablice miejskie. ‐

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐A to ciekawe porównanie, wiesz, taki głaz niby cichy a dookoła niego woda się rozbija i szumi, choć strasznie chaotycznie, jak ci szlachetnie gentelmani dookoła ‐skrzywiła się patrząc na upitą gawiedź ‐Chociaż to może nadinterpretowane metafory… W każdym razie z gości nic nie wyciągniemy chyba rozochocilośmy ich do tego picia trochę za bardzo.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Może i masz rację. ‐ Odpowiedział też niecałkiem trzeźwy Nawłoć. ‐ Tablice z ogłoszeniami?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Aa, no tak, trochę mnie poniosło. Dobra, chodźmy

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ I tak, dwójka awanturników wyrusza ku miejskim tablicom, ku przygodzie, która wielką niewiadomą! ‐ Nawłoć poprowadził narrację, przegrywając na instrumencie. Podążył za Ghytą.