Mroczna Puszcza

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Również jesteś związany z Kapłanami Pustki?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Podróżnik jest tym dobrym. ‐ obruszył się i gdyby mógł splunąć, zapewne właśnie by to zrobił.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Źle mnie zrozumiałeś. Chodziło mi o to, czy też na nich “polujesz” ‐ nakreśliła w powietrzu cudzysłów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Od… Dawna. Od zawsze. Na nich, na ich panów… Podróżnik zgładził więcej Demonów i innych pomiotów niż wszyscy Twoi towarzysze razem wzięci.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Więc mogę liczyć na Twoją pomoc? Zwłaszcza, że część mojej drużyny niezbyt dobrze dogaduje się z innymi…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Gdy dojdzie do bitwy, Podróżnik będzie przy Was.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ W pewnym sensie cieszy mnie to.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał lekko głową i, tak jak przy Waszym pierwszym spotkaniu, zniknął niespodziewanie, z chwili na chwilę.

[Kubeł1001]

Kazute

A chciała z nim jeszcze porozmawiać. Nie mniej, wciąż wartowała i sprawdziła, czy żywiołak drowiego kompana wciąż się świetnie sprawuje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie tak świetnie, bo na Podróżnika w ogóle nie zareagował, ale poza tym to wszystko gra.

[Kubeł1001]

Kazute

Skoro tak, postanowiła się nieco bardziej odprężyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odprężenie długo nie trwało, bo po chwili usłyszałaś za sobą chrzęst elementów pancerza i obok Ciebie pojawił się Ork, drapiąc się po zielonym łbie.
‐ Idź spać, zmienię Cię. ‐ mruknął, tłumiąc ziewnięcie. ‐ I tak nie mogę spać spokojnie, śmierdzi tu Drowami.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Co prawda to prawda, ich siedlisko nie jest zbyt dobrym miejscem na nocleg, zwłaszcza, że to Mroczna Puszcza ‐ zamrugała oczami. ‐ Ale czy przypadkiem nie przyjaźnisz się z naszym mrocznoelfim kompanem?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Widziałaś jaki z niego pie**olony elegancik? Pewnie wydaje na perfumy i inne takie tyle, ile ja przepijam w miesiąc. ‐ powiedział ze śmiechem, a później uściślił: ‐ A to spora sumka.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Mniejsza o to. Trochę się na tej warcie wynudzisz, bo Żywiołak odwali jej lwią część ‐ odparła, nim skierowała swoje kroki w kierunku jej namiotu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową, ale nic nie odpowiedział. Ty zaś, o dziwo, spokojnie zasnęłaś. Wszyscy obudziliście się rano, wyrwani z krainy sennej fantazji przez dość specyficzny zapach, a mianowicie woń smażonego mięsiwa.
//Jakby coś, to teraz już oboje coś piszecie.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

Najpierw, to sprawdził, czy ma swoje rzeczy przy sobie. Później rozejrzał się w poszukiwaniu kucharza.

[Kubeł1001]

Kazute

Sprawdziła tylko, czy przyzwoicie wygląda, poprawiła włosy oraz ubranie, po czym wyjrzała z namiotu.

[Kubeł1001]

Kazute

// .

[Kubeł1001]

Vader0PL

//.