Plugawe Ziemie

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Czasem. ‐ potwierdził.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Jednakże twój przypadek jest już beznadziejny … Szczególnie, jeżeli odmawiasz odpowiedzi na moje główne pytanie !

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No właśnie. ‐ mruknął. ‐ Skoro sytuacja jest, aż tak beznadziejna, a ja nie mam ochoty jeszcze pożyć to po co mam z Tobą gadać?

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Jeżeli byś mówił, to prawdopodobnie udałoby się ci przeżyć na tyle długo, żeby … no niewiem … Na przykład opowiedzieć o tym innym … Albo zrobić coś innego

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jakoś mnie to nie pociąga. Życie na tym padole łez też nie.

[Kubeł1001]

Zeromus

Myślę, że skoro tak myślisz … To mogłabym cię wdrożyć do mojego planu … Chociaż niewiem, czy to coś by dało

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A mów, mów. Mi się nie spieszy.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Nawet jeżeli komuś byś to wygadał, to i tak nikt by nie uwierzył, więc czemu nie ‐ Szyderczo się uśmiecha po czym nagle wraca do poważnego wyrazu twarzy ‐ planuję całkowicie zgładzić dowódców … Powód jest prosty … Zemsta

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jakoś nie był tym zaskoczony.
‐ My też możemy się na Was zemścić za wojny w przeszłości. ‐ mruknął w końcu.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Te wojny nie mają znaczenia … Na pewni nie dopóki moja zemsta się nie dopełni

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ I co? Tylko tyle masz mi do powiedzenia?

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Czy to jest ważne ? Przecież skoro mówisz, że i tak jesteś martwy, to można to przedłużyć do momentu …

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nagle zbladł i zwiesił głowę. Po chwili wrócił do poprzedniej pozycji.
‐ Twoja trucizna zaczyna działać. ‐ mruknął spluwając na ziemię.
Spluwając krwią.

[Kubeł1001]

Zeromus

//ale to była neurotoksyna, więc głównie odbierze mu władzę w kończynach i będzie słabiej ból czuł//
‐ Jedno słowo … I dostaniesz odtrutkę

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie, dzięki.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Wystarczy, że będziesz gadał … Wtedy też może udać ci się przeżyć

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tyle, że ja tego nie chcę. ‐ stwierdził bez śladu goryczy w głosie.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Już raz mówiłam, że nie obchodzi mnie do końca to, co myślisz … Ale może będzie coś, co cię przekona …

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zamknij się i daj mi umrzeć w spokoju! ‐ krzyknął w końcu.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Nie dostaniesz tego luksusu … Jeżeli tak bardzo tego chcesz, to musisz gadać …