Podmrok

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Oby było warto, bo jutro będę miał zakwasy. I daj odpocząć!

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie wiem jak Ciebie, ale mnie to miejsce i to wszystko przeraża tak, że najchętniej bym stąd spie**olił jak najszybciej. ‐ odparł Krasnolud, przedstawiciel rasy, która nigdy nie okazywała, a tym bardziej nie mówiła wprost, o swoim strachu, więc coś naprawdę musi być na rzeczy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jak zemdlejemy, to nici z korzyści. I nie wiem jak ty, ale nie chciałbym leżeć bez sił w tym miejscu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jakbyś dał chociaż oddech złapać to byłoby dobrze. Potem przeszukamy ten pie**olnik.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jak chcesz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rzeczywiście, chciał, więc dopiero po kwadransie ruszyliście dalej. Do wyboru macie drzwi na parterze i kręte schody, ciągnące się wysoko w górę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Oczywiście ruszył za towarzyszem, który raczej poprowadzi go wedle swojego uznania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Problem był tylko taki, że miał dość wrażeń na dziś, więc postanowił przyśpieszyć to wszystko i polecił się rozdzielić, idąc na górę, więc Tobie przypadły drzwi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Więc je sprawdził. Ba! Nawet spróbował je otworzyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jakby na przekór temu, co działo się wcześniej, pod wejściem do wieży, te drzwi nie stawiały oporu, więc wszedłeś do pogrążonej w mroku komnaty. Jednakże ta sama po chwili rozjaśniła się na tyle, abyś mógł zacząć podziwiać ustawione na wysokich szafkach i półkach księgi, woluminy i zwoje, a poza nimi również inne przedmioty na różnorakich postumentach bądź gablotach. Wszystko to uzupełniał gobelin rozwieszony na całą długość jednej ze ścian, przedstawiający znak szkarłatnego węża na czarnym tle.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przyjrzał się temu, lecz bez dotykania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poza tym, co zauważyłeś wcześniej, to odkryłeś, że był to symbol namalowany na materiale, nic zwykłego, mógłby on spokojnie służyć za jakiś sztandar lub proporzec. Księgi i woluminy były stare, pożółkłe i zakurzone, z wyjątkiem trzech innych, w szklanych gablotach. Poza nimi pod podobnymi szklanymi kloszami znajdowały się też inne przedmioty, naprawdę różne, bo były to kielichy, strzały, bełty, mapy przedstawiające nieznane Ci ziemie i wiele więcej. Na ścianach dostrzegłeś też broń, dwuręczne i jednoręczne topory oraz miecze, a także buławy, sztylety i kusze.

[Kubeł1001]

Vader0PL

I było to wszystko? Czy tytuły tych trzech ksiąg w gablotach były czytelne?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie, najpewniej była to mowa jednej z powierzchniowych ras, o których słyszałeś od swoich pobratymców lub powierzchniowych Krasnoludów, które czasem przybywały w celach handlowych czy dyplomatycznych do Battlehammer.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Teraz tylko znaleźć towarzysza…
Rozejrzał się jeszcze raz, po czym spróbował się wycofać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic się nie zmieniło, więc bez trudności opuściłeś to miejsce. Na parterze go nie było, więc pewnie dalej sprawdza górne kontyngencje wieży.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc ruszył w górę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tam odnalazłeś zaledwie jedną komnatę, a w niej kamienny piedestał, na którym spoczywał pierścień, acz nie taki, jakich wiele widziałeś w całym swoim życiu, ponieważ ten zdawał się wykonany ze szczerego diamentu, zupełnie jak cała wieża. Poza tym zauważyłeś swojego kompana, nieprzytomnego i opartego o ścianę wieży, jakby coś odrzuciło go tam z wielką siłą.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Podszedł do niego i sprawdził, czy żyje.
‐Ciesz się, że cię przez ścianę nie przebiło.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Owszem, żyje, ale przez to, że był nieprzytomny, jakoś Ci nie odpowiedział. W sumie może i to lepiej, bójka między Wami to chyba ostatnie, na co powinniście liczyć w tej sytuacji.