Miasto Gibelest

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli dożyje. ‐ skwitowała, a po kilku sekundach odeszła, aby przekazać swym podwładnym rozkazy odnośnie wymarszu i podziału wojsk… Właściwie nie jest to taki głupi pomysł i ty też powinieneś tak zrobić, aby odpowiednio poinstruować swoich ludzi, nieludzi i resztę tałatajstwa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc ich zwołał do siebie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nieumarli zebrali się najszybciej, Demony krótko po nich, ale dobranie każdego najemnika, który rozsiany był po mieście, zajęło prawie godzinę. Niemniej, w końcu zebrałeś kompletny oddział, rzecz jasna nie licząc tych, którzy zginęli podczas walk o miasto, więc najwyższa pora przejść do rzeczy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Rozbijamy oddział na dwie grupy. Wolniejszy pozostaną z tyłu, a reszta będzie kontynuować zadanie. Teraz będzie się liczyć prędkość, nie liczebność. Nieumarli i ranni więc zostają, a reszta kontynuuje zadanie ze mną. Możecie oczywiście spróbować się jakoś od tego wymigać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A na czym polega kontynuowanie zadania? ‐ spytał jeden z najemników, najpewniej w imieniu wszystkich lub chociaż większości, bo nikt inny się nie odezwał. ‐ Atakujemy kolejne miasto i robimy z nim to samo, co z Gibelest?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Kontynuujemy zwiad. Przy okazji mamy ileś tam procent na to, że trafimy na armię Cesarstwa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A ile tej armii? ‐ drążył najemnik, gdy w grupie przeszły niespokojne szmery. ‐ Walka z miejską straż, cywilami i innymi, na których się tu natknęliśmy to jedno, pełnoprawna armia cesarska to coś zupełnie innego…

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Boisz się?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niepewny jaka odpowiedź byłaby odpowiednia, nie udzielił żadnej, a jedynie wzruszył ramionami.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Powiem ci: byłoby to słuszne, gdybyśmy nie dysponowali przewagą. A dysponujemy nią na trzech poziomach: zaskoczenie, gotowość do akcji i plan. I tutaj mam nadzieję, że mój uczeń zaprezentuje swoją grę aktorską.
Gdzie jest Wrona? Powinien być blisko.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Uczeń? ‐ zapytał inny najemnik, tym razem Mroczny Elf, podczas gdy reszta pokiwała głowami, wyraźnie uspokojona Twoimi zapewnieniami. Wronę zauważyłeś kilka kroków dalej, gdzie stał spokojnie i czekał na jakiś Twój rozkaz czy coś w ten deseń.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tak. ‐ Spojrzał się w jego kierunku. ‐ Naukę rozpoczyna się w jak najmłodszym wieku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nikt nie miał zamiaru kwestionować Twoich rozkazów, które pewnie wydawały im się okrutne, ale nawet gdyby, to zbytnio nie mieli okazji, bo w końcu zarządzono wymarsz obu podzielonych grup.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Skoro już podział nastapił, to ilu zostało przy nim?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystkie Demony oraz komplet najemników, a przynajmniej komplet sprawnych, bo martwi i ranni przecież zostali.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czyli w miarę zadawalająca liczba.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak najbardziej, biorąc pod uwagę fakt, że tych pięć Demonów da radę choćby i setce zwykłych żołnierzy Cesarstwa, jeśli nie więcej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

I przy okazji odwrócą uwagę, gdyż Demony są znacznie groźniejsze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Otóż to, otóż to. Niemniej, jechałeś w spokoju ledwie kilka godzin, gdyż później Wampirzyca przywołała Cię do siebie.
‐ Czy jesteś gotów znów poprowadzić swoich ludzi przodem? ‐ spytała od razu, gdy pojawiłeś się w zasięgu jej wzroku i słuchu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jestem. Jednakże ja również dysponuję planem w przypadku znalezienia armii Cesarstwa.