Wioska Palermo

[Kubeł1001]

Vader0PL

No to pora tylko wystawić wartę i pójść spać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak zwykle to nie Ty miałeś tę wątpliwą przyjemność, więc spałeś, aż w środku nocy nie obudziło Cię mrożące krew w żyłach wycie, a po nim szczęk dobywanego oręża i przekleństwa najemników.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Sam również wymruczał przekleństwo, a następnie pochwycił swoje dwie wymyślne bronie, zakładając obie jednocześnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W samą porę, bo do wioski zaczęły ściągać wilki. Doliczyłeś się sporych osobników z watahy liczącej minimum tuzin osobników, a może i więcej. Cóż, lepsze to niż Wilkołaki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jak na tę porę, to i tak lepiej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dokładnie, chociaż problem jest taki, że potwory postanowiły zaatakować, z czego dwa obrały sobie Ciebie za cel. Pocieszające jest to, że to nie te największe osobniki, ale może też oznaczać, że zwierzęta uznały Cię za łatwy łup, co mogłoby Ci poniekąd ubliżać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Postanowił utrzymać wilki przed sobą, żeby zmusić je do sytuacji, w której tylko jeden mógł zaatakować na raz. Wtedy też podczas jego skoku odskoczył w bok i wbił ostrze broni w jego bok.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sam impet sprawił, że przeorałeś mu organy wewnętrzne, więc na ziemię spadł martwy, a nawet jeśli nie, to wyzionięcie ducha nie zajmie mu wiele czasu. Tymczasem zaatakował drugi, z tym że nie popełnił błędu przeciwnika, i zamiast skakać, rzucił się na Twoje nogi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Chociaż podgryziona kostka nie bolała tak mocno, jak przegryziona szyja, to postarał się zatrzymać szarżę przeciwnika ustawiając przed nim swoje ostrza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zatrzymałeś ją na dobre, miażdżąc wilczą czaszkę. Pozostali zabili łącznie kolejne pięć osobników, a reszta uciekła, uznając Was za zdecydowanie zbyt trudny łup.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odetchnął.
‐Jeżeli się uda, nazwiemy osadę Wilczą Skórą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Chwytliwe. ‐ odparł Zyga, podczas gry najemnicy zajęli się pozbawieniem wilków futer i lepszych partii mięsa oraz porzuceniem padliny na tyle daleko, aby żaden większy drapieżnik bądź padlinożerca nie skusił się na zajrzenie tutaj, gdy będziecie spać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

W sumie, to jest jakaś czynność. Pomógł im w tym.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mag poszedł za Twoim przykładem i w czwórkę uwinęliście się znacznie szybciej, niż gdyby najemnicy mieli robić to sami. Minęła niespełna godzina, a Ty już spałeś, budząc się dopiero rankiem, tym razem z przyczyn naturalnych, bez pomocy wilków czy innych stworzeń.

[Kubeł1001]

Vader0PL

I dobrze. Skoro noc przespana, mógł dopisać do listy zakupów palisadę.
‐Decyzja podjęta, odtwarzamy to miejsce. Tylko do Linest i czekać na pracowników.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No to ruszamy? ‐ zagadnął jeden z najemników, mniej więcej w połowie śniadania.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Po śniadaniu, owszem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uspokojony osiłek wrócił do posiłku, Tobie też by wypadało chociaż zacząć.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No, to chyba pora na proste śniadanie starca. Chleb, jajko, szynka, ser i sałata. Tak zwana kanapka, bo jeszcze masło.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Żołądek niby nie obraziłby się, gdybyś kiedyś przerwał czymś innym tę kulinarną rutynę, ale posiłek to posiłek, grunt, że sycący i dający siły do dzisiejszej pracy.