Anros

[Kubeł1001]

Kuba1001

//On o niczym nie wie, więc wiesz… Możesz podać cokolwiek, w końcu jednostka, w której służyłeś nie musi już istnieć lub istnieje pod inną nazwą. Myślę, że stopień kapitana na tych dwudziestu kilku ludzi.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Było ich początkowo ok. 50 ;‐;

[Kubeł1001]

Kuba1001

//A, no to niech będzie, że jest ich czterdziestu, bo mi się pochrzaniło z trzydziestką na starcie.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Kapitan 66 oddziału szybkiego reagowania przeciwko zagrożeniom średniej wagi, towarzyszy mi czterdziestu ludzi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie kojarzę. ‐ powiedział oficer i podrapał się gęsim piórem po głowie. ‐ Z jakiegoś zadupia Was przywiało czy jak?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Z Waradascaru, jednakże cały proces z wręczeniem tytułu przebiegł w Ruhn, gdy to jeszcze było funkcjonujące miasto.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To musiało być dawno… Jakieś listy, pieczęcie czy inne dowody macie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jeżeli kroniki i dokumenty nie zostały wywiezione z Ruhn, to obawiam się, że zostały zniszczone. Jedynym dowodem więc pozostaje herb Cesarza, który został wyrzeźbiony na tym mieczu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie wygląda na podróbkę, więc niech będzie… Kwatermistrz wskaże Wam drogę do wolnych baraków, później stawcie się tutaj, a przydzielę Wam jakieś zadania. ‐ wyjaśnił oficer i rzucił okiem jeszcze kilka razy na Ciebie, Twoich ludzi i herb. ‐ Odmaszerować.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Rozkaz, rozkaz.
Ruszył, w poszukiwaniu kwatermistrza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Znalazłeś go bez problemu, pośród żołnierzy na służbie tylko on mógł zajadać soloną wieprzowinkę i ćmić fajkę.
‐ Świeże mięsko. ‐ powiedział po przełknięciu ostatniego kęsa, a później zatarł zachłannie dłonie. ‐ Witam, witam… Co panów do mnie sprowadza?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poprawił go, w końcu w drużynie była kobieta.
‐Panów i panią. Miałeś nam wskazać drogę do baraków z rozkazu oficera.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Cholera, wciąż przysyłają nowych żołnierzy, a jakiegoś urzędasa do pomocy to za nic… ‐ westchnął i poszedł w stronę owych baraków, dając Wam znak, że powinniście się za nim udać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Sam się zjawiliśmy, po półtorej wieku.
Ruszył za nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ta, pewnieee. ‐ odparł tak powątpiewająco, jak tylko się dało, a później wskazał Wam na pięć pokoi, z których każde dysponowało dziesięcioma łózkami. ‐ Jak na moje to się pomieścicie. Coś jeszcze?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Poza tym? Nic, mamy tutaj czekać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Później Wam się robota znajdzie, spokojnie. ‐ odparł i wrócił na swoje poprzednie miejsce, pogwizdując cicho pod nosem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Macie przez pewien czas wolne, możecie odpocząć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rozeszli się do pokój, aby odpocząć po długim marszu i porozmawiać o nowym miejscu służby.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, taki już los żołnierza, że mało kto mu wierzy.