Anros

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐To chyba wszystko. Jedyne, co nam pozostaje, to wezwanie do tego miejsca innych.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli się nie pospieszą, to możemy się tu udusić. ‐ westchnął smętnie jeden z żołnierz.
‐ Mówiłem, żebyś się kąpał częściej, niż na przepustce. ‐ odpowiedział wesoło inny, chcąc pewnie rozładować ponurą atmosferę.
‐ Zamknij się.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poszukał czegoś, co da im drogę ucieczki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic, musielibyście wrócić do zawalonego tunelu i tam próbować przedostać się na zewnątrz, najlepiej ze wsparciem tych po drugiej stronie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył więc tam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Twoi wojacy za Tobą, mimo pokonania zjaw wciąż pewnie czuli się tu nieswojo i mieli ciarki na plecach, a i nie było większego sensu siedzenia tam, skoro nie mogli uszczknąć dla siebie nawet garści złota z przeklętych sarkofagów…
Na miejscu zastałeś tę samą kupę kamieni co wcześniej, co oznacza, że nikt jeszcze nie zaczął żadnych prac, aby Was uwolnić.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rozejrzał się tutaj.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skały, ziemia, kamienie… Nic szczególnego. Grunt, że Was nie zmiażdżyły, jak to pewnie było w zamyśle twórcy tej pułapki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Postarał się odsunąć te kamienie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dałeś radę pozbyć się z drogi kilku mniejszych, podobnie jak Twoi podwładni, którzy na Twój widok do razu zabrali się do pracy, ale większości z nich nie sposób było ruszyć, ani samemu, ani w grupie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Bez pomocy to się nie wydostaniemy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwali głowami, w końcu od początku braliście pod uwagę taką ewentualność, choć raczej nikt nie myślał o tym, że tu zgodnie, nim przyjdzie pomoc, prędzej że będzie się śmiertelnie nudzić tych kilka godzin i tyle.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Tak, to było do przewidzenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Do przewidzenia było też to, że wrócą. Fakt, sporo im to zajęło, ale wrócili, również dość długo walczyli z gruzowiskiem, ale udało im się wreszcie stworzyć otwór odpowiednio duży, abyście się w nim zmieścili, rzecz jasna pojedynczo.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Idźcie przodem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wykonali rozkaz z ochotą, bez bohaterszczyzny i ociągania, a gdy i oni byli bezpieczni, również Ty znalazłeś się po drugiej stronie. Tam, rzecz jasna, gdy nie wykryto u Was żadnych większych obrażeń, zostaliście natychmiast zasypani istną lawiną pytań, z których większość koncentrowała się na Tobie. Nic dziwnego, wszyscy chcieli znać przebieg zdarzeń, jakie zaszły w tym miejscu bez ich udziału.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Gestem dłoni uciszył pytania.
‐Powoli. W środku znajduje się coś na kształt komnaty z sarkofagami i piedestałem. Były tam też istoty, które podciągnąłbym do dzieł Nekromantów. Jednakże, że stratami, udało nam się je pokonać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Żołnierzy najwidoczniej nie satysfakcjonowała taka odpowiedź, toteż czekali, zwłaszcza że najpewniej uważali to za prolog, wstęp do właściwiej historii, bowiem nie wydałeś żadnego rozkazu rozejścia się ani nic w tym guście.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Wybaczcie mi, jestem słabym bardem. Prawda jest taka, że potrzebujemy tutaj jakiegoś naukowca, lub archeologa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A nie lepiej to po prostu zapieczętować albo zburzyć? ‐ zapytał jeden z towarzyszących Ci w środku kurhanu żołnierzy.