Gród Maleryks

[Kubeł1001]

bulorwas

Reppnir siedział przy stoliku w salonie popijając wywar z ziół zwany herbatą. Dosłodził ją miodem, nie ma się co dziwić, lubił słodkości. Jego małżonka właśnie przygotowywała śniadanie.
‐Jak ci idzie skarbie?
Powiedział do niej miłym głosem wyciągając swój duży nos z książki którą właśnie czytał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Fajnie by było jakbyś opisał, gdzie to się mniej więcej znajduje. Bo, uwierz lub nie, ludzie niezbyt przyjaźnie zareagowaliby na taki fort dobrych Goblynów z somsiedztwa.//
Odburknęła coś, czego treści pewien być nie mogłeś, choć raczej pewnym jest, że uczyni to prędzej niż później.
//O! Goblyn, co czyta!//

[Kubeł1001]

bulorwas

//Jakieś pustkowie. Ludzi raczej w okolicy nie ma. Tak poza tym to ona mawia w języku goblinów bo bez tego cala historia straciła sens.//
‐Wiesz że nie znam dobrze ludzkiego.
Odburknął szybko wracając do lektury. Rozumiał z tego co czytał co drugie słowo i na przeczytanie zdania schodziło mu średnio 5 minut, ale jakoś szło.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Pls, tutaj każdy mówi w tym samym.//
Mimo tych skromnych umiejętności i częściowego bycia analfabetą to masz czym się chwalić, przecież wykształconych Goblinów jest nie wiele, zamiast czytać, wolą pędzić lub chlać bimber.

[Kubeł1001]

bulorwas

//To dlatego przy spotkaniu Norda i mieszkańca pustyni rozumieją się oni na wzajem. To wszystko wyjaśnia.//
‐Wychodzę. Wrócę za jakieś 30‐40 minut. Trzeba ogarnąć tę hałastrę analfabetów i bezbożników.
Ostatnie słowa słabo rozumiał, ale szpan przed ukochaną to podstawa.
//Weź mu zrób jakąś słodką scenkę czy cuś. Wiesz ona w ostatnim momencie złapie go za pelerynę i powie zapłakana “nie zostawiaj mnie” i wtuli się w niego. To tylko przykład jak coś. Lubię takie akcje//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Jak chcesz sobie zwalić, to idź na strony do tego przeznaczone, zią :V
Ale, może kiedyś…
A w sprawie dialektów: Od czasu do czasu można wpleść sobie jakieś słówko lub kilka z języka danej rasy, ale tworzenie go od podstaw to przesada.//
Zachichotała pod nosem i owy śmiech odprowadził Cię do drzwi, którymi opuściłeś swoje lokum.

[Kubeł1001]

bulorwas

//Ja bym raczej płakał ze wzruszenia, ale no ten.//
Rozglądając się po wiosce szukał swego maga. Sprawdził przy okazji czy wszyscy wykonują swoje obowiązki.
‐Typo oddaj mi swoją księgę do nauki magii ognia. Najwyższy czas by spróbować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Tak, tak. Peeeeeewnie.//
Obowiązki? Śmiechu warte, Gobliny spały, żarły, chlały, grały w karty i kości, a słowem: Opi*alały się. Swojego Maga zaś nijak mogłeś znaleźć, acz to i tak nie problem, skoro najpierw trzeba zrobić porządek z tym pieolnikiem.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Skuwiele! Chcecie mieć kuwa jutro obiad?!
Krzyknął na całe pole, zabierając przy tym jednemu z goblinów żarcie rzucając je świniom, kolejnego kopnął w dupę z całej siły za spanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//W ogóle to właśnie skapnąłem się, że masz w stodole dwa BARANY. Przypadek? Nie sądzę!//
Jeden oczywiście zawodził za swoim żarełkiem, drugi tylko jęczał i rozmasowywał odbyt. Reszta, nie mając ochoty na opierdziel, wiedząc, że beztroskie chwile się skończyły, zaczęła powoli zbierać się do swoich zajęć.

[Kubeł1001]

bulorwas

Poszedł pod dom maga wypytując po drodze resztę jełopów czy go nie widzieli.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jełopy albo zaprzeczały, albo wskazały na jego dom, także wyszło an jedno i stanąłeś pod jego drzwiami.

[Kubeł1001]

bulorwas

Zaczął napi**dalać ręką w drzwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z rozpędu pie**olnąłeś też swemu Magowi w łeb, gdy otworzył Ci drzwi.
‐ Czego, szefo? ‐ spytał, pocierając bolące miejsce.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Pożyczta tą księgę. A w zamian za to że żem cie pie**olnął dotsaniesz jutro butelkę bimbru. Zgoda?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Prychnął i pokręcił głową.
‐ Jedna butelka? Co szefo taki sknera?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Dogra ku*wa, skrzyknę. A teraz dawaj księgę pie**olony krasnoludku.
//Gobliny nigdy nie lubiły krasnoludów i mają u nich status żydów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Dobrze wiedzieć.//
Wyraźnie uradowany ilością alkoholu Mag po chwili gniewnie fuknął (przy okazji wypuszczając wraz z wydychanym powietrzem nieco ognia i dymu), aby trzasnąć po chwili drzwiami tuż przed Twoim nosem. Mimo to, po chwili je otworzył, aby rzucić Ci księgę i zamknąć je z powrotem.

[Kubeł1001]

bulorwas

Odtworzył pierwszą stronę idąc do swej izby. Wczytał się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No właśnie, wczytałeś się na tyle, że nie zauważyłeś jak i gdzie idziesz, co poskutkowało dość bolesnym upadkiem.