Gród Maleryks

[Kubeł1001]

bulorwas

Wszedł na mur i zaczął się rozglądać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Histerię wśród Goblinów wywołał zapewne liczący około setkę oddział ludzi, w skład którego głównie wchodziła jakaś tam milicja lub uzbrojeni chłopi, nieco porządnych najemników i lepszych wojaków oraz trzech rycerzy w pełnej płycie, na rumakach, z mieczami w dłoni, i tak dalej. Mieli też trzy wykonane domowym sposobem katapulty. Pytanie jest jedno: Idą na Was czy ominą Was, idąc gdzieś indziej?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Debile! Na pozycje, udawać zwykłe życie. Weźcie broń. Mag do mnie!
Wydal rozkaz. Sam miał lekkiego pietra.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mag ruszył w Twoją stronę, wedle rozkazu, pozostali także starali się go wykonać, ale przychodziło im to z najwyższym trudem, w końcu jeszcze nigdy nie spotkaliście ludzi, którzy mieliby wobec Was dobre zamiary. Zapewne działa to również w drugą stronę.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Jakby nas zaatakowali strzelasz w katapulty, ja zajmuję się żołnierzami.
Powiedział do niego.
‐Wszyscy którzy umieją strzelać z luku do mnie, przy owej broni oczywiście!
Wydał rozkaz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No niech się szefo nie zesra, niby jak mam ich stąd ustrzelić? ‐ spytał Mag. ‐ Nie jestem, ku*wa, cudotwórcą, nie? ‐ dodał, a tym słowom przysłuchiwali się łucznicy, którzy zebrali się przy Tobie, wedle rozkazu.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Na pewno podejdą do nas jeśli zaatakują.
Odpowiedział
‐Na pozycje!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Łucznicy ruszyli na mury, jednakże sprytny plan z udawaniem spokojnego życia codziennego wziął w łeb, bo strzelców będzie doskonale widać.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Kucnąć!
Wydał rozkaz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rozwiązało to jeden z problemów dotyczących widoczności, ale postawiło przed Wami drugi: Teraz nic i nikogo nie widzicie.

[Kubeł1001]

bulorwas

Wychylił oczy by mieć na oku wroga.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Idą tak samo jak szli wcześniej i niewiele się w tej sprawie zmieniło, może poza tym, że są coraz bliżej z każdą chwilą.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Gdy będą w zasięgu, od razu strzelamy. Na sygnał “Melkor to ch*j”
Wydał rozkaz.
‐Wojownicy bronią bramy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Melkco? ‐ spytał jeden z Goblinów, którego to obchodziło, bo reszta miała to w dupie, byleby przeżyć tę bitwę, o ile do niej dojdzie, na co się nie zanosi, bo zbrojna gromadka zdaje się minąć gród.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Taki zły Bóg.
Odpowiedział po krótce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skwitował to kiwnięciem głową i czekał wraz z resztą, a nerwowa atmosfera ustąpiła, gdy w końcu grupa wojaków zniknęła na horyzoncie.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Kuwa, po chj oni tędy przechodzili?
Zapytał sam siebie.
‐Do zajęć! Stan wyjątkowy minął!
Wydał rozkaz wracając do domu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gobliny rozeszły się, z jednej strony znudzone, ale z drugiej ucieszone, bo każda rutyna jest lepsza od śmierci. Tak czy inaczej, wkroczyłeś do domu bez przeszkód.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐To tylko chłopskie ruszenie ludzi. Gdyby się zbliżyli, stracilibyśmy co najwyżej 10 chłopa, nie więcej.
Odrzekł do małżonki przytulając się do niej.
‐Zawsze będę cię chronił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Masz wiele talentów, ale kłamanie nigdy nie było jednym z nich. ‐ odpowiedziała. ‐ Widziałam wszystko doskonale. Chyba zapominasz, że jestem Hobbitką. I że Hobbici skradają się jak mało kto.