Krasnoludzki fort rozbójniczy

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Co da mi pierwsze?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Nie wiem, ale tak mnie tym urajcujesz, że dostaniesz jakiś artefakt, czy coś.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Urajcujesz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ucieszysz, bo nudzi mnie ten wątek z handlem, byłem pewien, że ogarniesz go szybciej ;‐;//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Dobra, no to przewiń. Bez artefaktu, wystarczy zysk dla rozbójników ;‐;

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tak całą eskapadę można uznać za niezwykle korzystną, w końcu zarobiliście, a i Twoja reputacja wśród bandytów uległa poprawie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Teraz to tylko powrócić i zdać raport, prawda?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dokładnie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc do dowódcy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wróciliście do fortu i może nie witano Was jak bohaterów, ale spojrzenia bandytów były Ci zdecydowanie bardziej przychylne niż kiedy przybyłeś tu po raz pierwszy. Kilku bandytów zajęło się wozem, końmi i towarami, para kiziorów odeszła do swoich spraw, a Tobie pozostała już tylko wizyta u szefa i zakończenie sprawy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

I tam też ruszył… welp, było chyba go gdzieś widać?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie, ale drogę do jego kwater już znałeś, więc nie ma problemu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc tam się udał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zastałeś go, gdy spał z głową na biurku oraz flaszką mocnego trunku w jednej dłoni, a gęsim piórem umoczonym w atramencie w drugiej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ouh, lepiej nie budzić pijanego krasnoluda. Oparł się o ścianę i tak czekał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po jakimś czasie przebudził się sam z siebie, omiatając pokój zapijaczonym i sennym wzrokiem.
‐ Coooo… Ki ch*j? ‐ spytał na Twój widok, gotując się zapewne do rzutu kuflem, lecz w porę Cię poznał i się opamiętał. ‐ A… To Ty.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tak jest. Handel wykonany z naszą korzyścią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No i tak miało być, to lubi Lordu. Coś jeszcze?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Innych zadań jeszcze nie mam, więc wrócę na mury. Tam mnie znajdziesz, o ile dzisiaj jeszcze będę potrzebny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Będziesz, będziesz. ‐ odrzekł, ale machnął ręką na znak, że możesz odejść nawet mimo to.