Miasto Argent

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli masz na myśli Krwawą Buławę to urzęduje on w swoim pałacu, niegdyś miejskim ratuszu.

Niezbyt długa podróż z Nowego Gilgasz do Argentu była dość nużąca, ale całkiem znośna i obyło się bez jakichkolwiek niespodzianek. Niemniej, zbliżyłeś się już do miasta.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Miałem na myśli tego, który przeprowadził ostatnio zbiórkę i wstępny trening.

A więc nasz Niziołek (hehe) zbliżał się do bram miasta.

[Kubeł1001]

Hadesares

//omg było 666 wiadomości//

Teraz przeze mnie juz 667 //

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kac morderca nie ma serca.

Oczywiście zatrzymała Cię tam zbrojna eskorta w postaci ciężko opancerzonego woja z okazałym mieczem w dłoni, tuzina lżej uzbrojonych żołnierzy i czterech kuszników. No, można do tego jeszcze doliczyć około ośmiu łuczników, po czterech na wieże, które stały obok, po bokach.
‐ Imię, nazwisko, rasa, miejsce pochodzenia i cel przybycia do miasta. ‐ wygłosił standardową formułkę strażnik, choć dodał przy okazji pytanie o rasę, z którym nigdy wcześniej się nie spotkałeś.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Perun Ward
‐A jakieś zadania w najbliższym czasie się zbliżają?

Niziołek.
‐Nazywam się Baszal Vallohr. Jestem Posłańcem niosącym zaproszenie prosto do rąk Krwawej Buławy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Moje wykazy zaopatrzeniowe niczego takiego nie wskazują.

Wojownik pozostał niewzruszony, jedynie kusznicy unieśli swą broń, czekając na resztę odpowiedzi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek.
‐Miasto Imperawes, Mutant. A wytrzymałość pancerza sprawdzali wystrzałem z balisty, więc w tym wypadku polecałbym bardziej magię.

Mag
‐Wykazy zaopatrzeniowe? Tylko na prowiant, broń i pancerze?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Może jeszcze mam Ci je udostępnić?

Ruchem głowy wskazał za Ciebie, dosadnie informując, że nie masz tu czego szukać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek.
‐Mogę nie przekazać informacji Krawej Buławie tylko wtedy, kiedy usłyszę od was, że jest tylko poddanym Cesarza. A w to wątpię. I mam dziwne uczucie, że o sprawach dotyczących bezpośrednio jego osoby, a nie jego organizacji, to właśnie on sam powinienen zdecydować.

Mag
‐Nie. Jednak nie wiem, jak to jest z dostawami rzeczy związanych z Magią i magami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Te podstawowe rzeczy dostajecie takie same jak inni, z tym że więcej.

‐ Jak śmiesz! ‐ warknął jeden z lekkozbrojnych, zapewne rozumiejąc Twoją wypowiedź jako bezpośrednia obrazę wobec swego najwyższego dowódcy. Zapewne zaraz by się na Ciebie rzucił, ze skutkiem wiadomym, ale gest dłoni dowódcy go powstrzymał.
‐ Nie wpuszczamy tu innych, niż ludzi lub ludzi półkrwi. Takie procedury.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Mag
‐Rozumiem. Dziękuję za poświęcony czas.
Wócił do siebie.

Niziołek
‐Nie muszę nawet się zbliżać do Waszego miasta. Jednakże informację muszę przekazać, gdyż nie można pominąć w tej sprawie waszego dowódcy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tam ponownie nikogo nie zastałeś.

‐ W takim razie słucham, przekaż ją nam.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek.
‐Powtórzę to samo, co do innych: Jeżeli Dowódca będzie chciał, żebyście też to usłyszeli‐ przekaże to wam. Sam nie mam prawa przekazać tej informacji nikomu innemu.

Mag
Położył się i odespał stracone godziny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Możemy kogoś po niego posłać, ale wątpię, aby stawił się tu osobiście.

Obudziłeś się wieczorkiem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
‐To zawsze coś, mogę czekać.

Mag
Zajął się lekturą, spróbował przeczytać całość wypożyczonej książki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wskazał głową jednemu ze swych podwładnych, aby ruszył w tym celu do miasta, a ten pokiwał głową i pobiegł.

Po kilku stronach dopadło Cię to, co atakuje nawet najpotężniejszych Magów: Głód.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Udał się więc na stołówkę.

Niziołek czekał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Akurat inni spożywali tam kolację.

No i czekałeś. Zajmiesz ten czas rozmową ze strażnikami lub czymś w tym guście?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
Raczej nikomu nie jest śpieszno do rozmowy z Mutantem w podejrzanej zbroi z podejrzanym celem.

Mag
Poszukał wolnego miejsca.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I rzeczywiście, nie zaczynali, tylko czasem spoglądając na Ciebie ciekawie, wrogo lub nerwowo.

Znalazłeś je bez problemu.