Gospodarstwo zielarza

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ognisko było. Dość małe pomiędzy całą czwórką zbirów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Więc go nie zauważą.
Wycelował i upewnił się, że trafi i będzie mógł szybko oddać następny strzał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uda się, ale lepiej będzie się pospieszyć. Cała gromada zaczyna się zwijać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wycelował i strzelił w łydkę najbliższego przeciwnika.
Po oddaniu strzału zabrał kolejną strzałę i oddał kolejny strzał.
Następnie zeskoczył z drzewa i używając magii cienia starał się pojawił obok nich, nie za nimi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oba manewry się udały, ten którego trafiłeś padł na ziemię, a reszta była wyraźnie zaskoczona.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Obserwując ich z boku wystrzelił kolejną strzałę w ramię gościa, który wyglądał na najsilniejszego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dostał. Teraz coraz bardziej zaczynali się niepokoić. Dwóch, których jeszcze nie trafiłeś zabierało związaną i zakneblowaną Elfkę do lasu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Czas zadziałać…
Za pomocą magii starał się pojawić przed nimi, na drzewie. Ich oczy jeszcze muszą przywyknąć do ciemności, więc zyskuje czas.
Wystrzelił kolejną strzałę, jedna ta miała się wbić przed nimi, ewentualnie w stopę jednego ze zbirów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się. W stopę oberwał jeden z nich. Ci, których trafiłaś wcześniej zaczęli nerwowo się rozglądać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

//trafiłaś powiadasz? ._.
Byli ranni, z takimi ranami nie mogli walczyć bez bólu, nikt nie mógł.
A więc został jeden.
‐Obecnie w twoją pierś wycelowane są dwa groty strzał, nie zdążysz nawet mrugnąć, a zginiesz.‐ mówił do jedynego całego‐ a w piersi twoich przyjaciół celuje po jednym łuczniku. Odpowiadaj na pytania, albo zginiesz. Należysz do jakiejś frakcji?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co kuwa? Wyszliśmy z chłopakami Elfkę zabrać, bo nasze żony nas z chat wywaliły. Elfa na kuwa żałujecie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Na te słowa wycelował z łuku w jego kolano i wystrzelił łuku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Strzała nie trafiła perfekcyjnie, ale gość dostał. Usłyszałeś jego krzyki i przekleństwa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zamierzasz odpowiedzieć, czy mamy wystrzelić wyżej?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ O co Ci chodzi? Przecież odpowiedziałem! ‐ darł się, a jego ranni kompani próbowali uciec lub znaleźć tych łuczników, o których mówiłeś.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Niezbyt zadowoliła mnie twoja odpowiedź.
Ostrzeż swoich kolegów, że lepiej niech ich nie szukają, gdyż znajdą tylko śmierć poprzez uduszenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To co mamy zrobić żebyś nas nie zabił? ‐ zapytał jeden z nich.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Otóż to proste: Zostawić obok ogniska broń, oraz cenne przedmioty‐ jako rekompensata za uwięzienie elfki i stracenie naszego cennego czasu przez wasze wybryki. Pozwalamy zachować wam jednak ubrania i żywność, żebyście nie zginęli w lesie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A jeśli odmówimy? ‐ zapytał ten sam.
‐ No co Ty, Zdzichu? Ten gość ma małą armię, która tak nas urządzi, że nigdy już do burdelu nie pójdziemy. ‐ odpowiedział drugi.
‐ No dobre…
I tak cała czwórka złożyła broń i każdy dał kilka złotych monet. Elfkę zostawili tam gdzie była i odeszli.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poczekał kilka minut, następnie zeskoczył z drzewa i podszedł do niej.
‐Nic ci nie jest?