Twierdza Tol - Barad.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystko wyglądało w miarę czysto, a obecnie tłukł się niezwykle postawny człowiek i zwinny Elf, obecnie ten drugi unikał druzgocących ciosów pierwszego.

[Kubeł1001]

FD_God

Możliwie zastąpi, któregoś z obu, najlepiej też bez używania jego mocy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu człowiek chwycił w swe wielkie łapska Elfa i uniósł go na wysokość swojej twarzy.
‐ Będzie bolało! ‐ powiedział i się zaśmiał. W odpowiedzi Elf splunął mu w twarz. Tamten zabrał wtedy od niego prawą dłoń, zwinął ją w pięść i uderzył delikwenta prosto w twarz, a ten poleciał na drugi koniec ringu i leżał, wydawałoby się, że bez życia.

[Kubeł1001]

FD_God

Postarał jakoś przyjrzeć się człowiekowi myśląc jak takiego będzie można pozbawić przewagi siły.
‐Może wypada uderzać w kolana? Jeden prawidłowy kop powinien pozbawić go w ogóle możliwości chodzenia…‐ Powiedział pocierając dłonią o podbródek.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Człowiek podszedł do Elfa i kopnął go kilka razy w żebra, dość lekko, by sprawdzić, czy żyje. Gdy już okazało się, że tak, to kopnął go jeszcze raz, tym razem mocniej, w twarz i wyrzucił z ringu.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Zgaduję, że to oznacza zmianę przeciwnika?‐ Powiedział patrząc się na tę górę mięsa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Albo ktoś dołączy do niego, albo on zejdzie i wejdzie jakaś inna para.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Czyli znajdzie się tam miejsce dla weterana.‐ Powiedział wchodząc na ring i jednocześnie rozruszał ramiona.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Następny? ‐ spytał wielkolud i uniósł broń. Następnie uderzył pięścią w otwartą dłoń i zaśmiał się, przyjmując postawę obronną.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Jo, następny.‐ Powiedział, a następnie przyjrzał się nogom mężczyzny, by określić ich wytrzymałość.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Widać, że nie należał do tych, co opuszczają dzień nóg na siłowni. W końcu coś musi utrzymać tę górę mięśni na górze, nie?

[Kubeł1001]

FD_God

Odpowiedni cios w kolano i tak pozbawi go zapału. Przemyślał też jak bardzo może mu utrudniać poruszanie się i wykonywanie manewrów te całe mięso.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Myślenie dało niewiele, ale obserwacje jego ruchów stwierdziły, że trudności są znikome, jeśli nie żadne. Powoli ruszył w Twoją stronę, czasem niedbale okładając swymi potężnymi łapskami powietrze, jakby chciał Cię przestraszyć.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dobra wielkoludzie, zaczynajmy.‐ Powiedział czekając, aż to on zacznie atakować, bardziej wolał skupić się na parowaniu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Podszedł te kilka kroków i wyprowadził serię trzech szybkich ciosów prawą pięścią, celując w Twój tułów, jednocześnie uderzając lewym hakiem z góry.

[Kubeł1001]

FD_God

Zdecydowanie idealnie było szybko odskoczyć przed ciosami, a następnie przyjąć postawę bardzo bliską ziemi, konkretnie taką, że dotykał je jedną dłonią, a następnie wykonując pełen obrót postarał się wykonać zamaszyste kopnięcie w bok kolana przeciwnika. Jeżeli manewr się udał to wraz z kolejnym obrotem postanowił się od tego kolana wybić i tym razem kopnąć go w podbródek.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Całość wyszła wręcz perfekcyjnie, a w związku z tym odszedł on o kilka kroków, trzymając się za podbródek. Był zwyczajnie zdziwiony, ale po chwili zdziwienie ustąpiło wściekłości. Rzucił się do ataku, młócąc wściekle pięściami. Nim zdążyłeś zareagować, otrzymałeś cios w brzuch, który sprawił, że zgiąłeś się w pół.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Jakim cudem ty jeszcze… Stoisz na nogach…‐ Powiedział podnosząc chociaż nieco głowę, postarał się też o odsunięcie od przeciwnika odskokami czy innymi manewrami uniku. Postarał się o jakieś przywrócenie równowagi w swoim ciele przez ten atak.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gdy Ty zdołałeś się odsunąć na bezpieczną odległość, czyli na koniec ringu, Twój przeciwnik zaśmiał się gromko.
‐ Można powiedzieć, że nie jestem do końca człowiekiem… ‐ wyznał i ruszył ku Tobie jeszcze szybciej niż poprzednio.

[Kubeł1001]

FD_God

‐To czym żeś, wielkoludzie?‐ Postarał się teraz o odskok w prawą stronę, konkretniej gdy ten był dosyć blisko, by móc jakoś kontynuować tę rozmowę.