Miasto Ruhn

[Kubeł1001]

FD_God

‐Akurat w przypadku gdyby miał tutaj pojawić się troll to nawet cała gwardia miałaby problemy z jego zatrzymaniem. Pamiętam jak kiedyś i u nas się zalągł troll w pobliżu posiadłości, powiedzmy, że musiałem odbudować całe wschodnie skrzydło i bramę z ogrodzeniem. Ale przynajmniej można było się przechwalać jakim to się jest silnym, że pokonało się trolla i to bez maga. Nawet nie ma żadnych zleceń na tablicy ogłoszeń, wieje nudą, mówiąc krótko.‐ Westchnął ciężko i podrapał się nieco po karku. A co taka panna jak Selena robi w takim mieście jak Ruhn?

[Kubeł1001]

Lunaaax

‐ Co ja tu robię? Po prostu wybrałam się w podróż bez powodu, po prostu odwiedzić te miasto. Mieszkam w niedużym domku przy lesie, więc od czasu do czasu dobrze jest się wybrać do miasta – rzekła.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Niby racja, ja przyszedłem tutaj wraz ze swoimi ludźmi, których tu już nie ma by coś zarobić, złota nigdy za wiele, heh… Przydałoby się jakieś ciekawe zadanie, miałbym co bandzie opowiadać jak wrócę.‐ Nieco się zaśmiał nie przerywając kontaktu wzrokowego.

[Kubeł1001]

Lunaaax

Również się zaśmiała.
‐ Może się coś niedługo wydarzy.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Na to można teraz tylko liczyć.‐ Spojrzał przez chwilę na karczmarza, po czym wrócił wzrokiem z powrotem na dziewczynę. Może chcesz się napić jakiegoś alkoholu? Dodam, że lekkiego.

[Kubeł1001]

Lunaaax

‐ Nie, dziękuję. Nie przepadam za alkoholem.
Po wypowiedzianych słowach zawołała karczmarza, by zamówić jakiś napój.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Cóż, w samotności pić też nie wypada, trzeba coś porządnego przekąsić, bo od wczoraj w głównej mierze tylko alkoholem się zapełniałem.‐ Pogładził się po podbródku i czekał aż przybędzie karczmarz by złożyć zamówienie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie przyszedł karczmarz, ale elf, który czekał aż złożycie zamówienia.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Powiedz mi, elfie. Co wy tutaj serwujecie pożywnego i do tego z mięsem, hm?‐ Przyglądał się elfowi czekając na odpowiedź.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mamy różne rodzaje mięsa. Mięso jeleni olbrzymich, dzików szabloskalnych, zajęcy… wszystko co można upolować w okolicy.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to bardzo dobrze, a coś konkretnego ktoś od was z tego przyrządzi? Chciałbym się najeść raz, a porządnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ W takim razie proponuje udziec dzika szabloskalnego. Wielkości talerza podawany z ziemniakami i ogórkami.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No i to jest posiłek, chcę taki. A Selene, może ty też chcesz jakoś porządnie zjeść?‐ Z patrzenia na elfa wrócił wzrokiem na kobietę.

[Kubeł1001]

Lunaaax

‐ Nie, nie jestem głodna – mówi po czym zwraca się do elfa‐ To ja poproszę miód pitny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Za zamówienie pana i pani razem będzie 35 srebrników (3,5 sztuk złota).

[Kubeł1001]

FD_God

‐Miód pitny? Ciekawy wybór.‐ Uśmiechnął się nieco. Ja tam w sumie też mogę napić się miodu.‐ Rzekł do elfa nim ten jeszcze mógłby odejść. O zapłatę nie ma problemu.‐ Wręczył elfowi 5 sztuk złota jako zapłatę oraz napiwek dla mężczyzny.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Niedługo zawitał przy bramie, zostawił broń…(oprócz włóczni którą ukrył) i ruszył w stronę rynku…

Baron stał na podwyższeniu gdzieś przy rynkowych straganach i namawiał ludzi do kupienia pewnej starej mapy…

‐ Szlachetni ludzie, krasnoludy i elfy ! To jedyna taka okazja żeby zdobyć aż tak unikatowy przedmiot, mapa wskazuje położenie Jaskini Xarheada, ponoć mag który tam mieszkał po śmierci zostawił tam swoje skarby i nieznany nikomu artefakt !

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Elf oddalił się do kuchni.
Bilo:
‐ Pewnie jakaś tania podróbka!
‐ Szajs!
‐ Mapy skarbów są dobre dla dzieci!
Tak darli się mieszczenie niezbyt przekonani co do prawdziwości owej mapy.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Nie należał do ludzi cierpliwych… wyjął włócznię zza peleryny i wycelował nią w niebo

‐ LAKIS !

Gdy to co zapewne się miało stać stało się powtórzył do ludzi

‐ Oto jeden z artefaktów owego maga ! Jaskina Xarheada była jego domem, kto wie co tam znajdziecie ! Proponuję licytacje, cena startowa to 300 złota !

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ 300!
‐ 350!
‐ 400!
‐ 1000!
Ostatnią cenę wykrzyknął mężczyzna w czarnym pancerzu, pelerynie, butach ze skóry i spodniach z utwardzonej skóry z naszytymi metalowymi płytkami. Przy pasie miał kilka sakw, miecz i sztylet, a na plecach topór. Za nim pojawiło się zwierzę mające sześć łap, brązową sierść, czarną grzywę, mały róg na nosie, ostre zęby i pazury, a także czerwone ślepia, które przeszywały wzrokiem Barona.