Smocza Rezydencja

[Kubeł1001]

Zeromus

Niepewnie podchodzę do fotela… Nie chcę w tej chwili wywołać żadnej walki, bo przecież teraz byłoby to samobójstwem… Nie wiedząc jednak, czy ktoś jest w fotelu stanąłem przed nim i wyjąkałem. ‐ D ‐ Dzień dobry… J‐ Ja szukam pomocy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zauważyłeś człowieka w eleganckich szatach, pochłoniętego lekturą. Gdy wypowiedziałeś swe słowa, uśmiechnął się i wskazał na fotel obok. W jego wyglądzie charakterystyczne były dwie rzecz: Po pierwsze był on łysy, a po drugie przez całą twarz ukośnie przechodziło mu pięć blizn, jakby zadanych pazurami w tej samej liczbie.

[Kubeł1001]

Zeromus

Nie byłem tego wszystkiego pewien… Jakiś zupełnie dla mnie obcy facet, otoczony przez drakonidów… Jednak to właśnie jest powodem, czemu tutaj przybyłem i nie tracąc czasu usiadłem na fotelu. ‐ Więc… Chyba wie już Pan, z jaką sprawą tutaj przybyłem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Cóż, tak się składa, że widzę Cię pierwszy raz, więc nie.

[Kubeł1001]

Zeromus

Westchnąłem ciężko… Nie miałem pojęcia, co mu powiedzieć… Po prostu wolałem od razu powiedzieć prawdę. ‐ Nie wiem, jak to powiedzieć… Może powinienem opowiedzieć o moich wizjach.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Machnął dłonią na znak, abyś kontynuował.

[Kubeł1001]

Zeromus

Więc od razu przeszedłem do rzeczy. ‐ Te sny… A raczej wizje… One sprawdzały się w stu procentach… Nie wiedziałem, co się działo… A gdy się budziłem, było już po wszystkim. Nie wspominając też o rym, że one były ukazane z perspektywy smoka… Nie obserwatora.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A co te wizje przedstawiały? ‐ zapytał, wyraźnie zaintrygowany, układając palce w piramidkę.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Najczęściej… One przedstawiły całkowite zniszczenie miejsca, które odwiedzał smok. Ja zawsze byłem w tym miejscu… I wygląd miejsca zgadzał się z końcem wizji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A czy któreś z tych miejsc zostało zniszczone?

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Owszem… Każde z tych miejsc zostało zniszczone.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A jakie to były miejsca?

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Zamek, w którym byłem więziony… Oraz las w jego okolicy. Było tych wizji więcej, jednak nie każdą pamiętam dobrze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zastanawiające. ‐ rzekł i usiadł wygodniej, jednocześnie przenosząc wzrok z Ciebie na kominek, a właściwie to na ogień w nim płonący.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ To nie koniec… Nie wiem, czemu… Ale pewnego dnia… Smok normalnie się pojawił, uratował mnie… Po tym nawet przemówił. ‐ Nie chciałem mówić całości… Przecież uznałby, że żartuję sobie z tym “bratem”

[Kubeł1001]

Kuba1001

W tym momencie zauważyłeś, jakby został oparzony, a jego wzrok zaraz przeniósł się z ognia na Twoją twarz.
‐ Słyszałem podobną historię… Przekazał mi ją ojciec, a jemu jego ojciec i tak wiele pokoleń wstecz.

[Kubeł1001]

Zeromus

Parzyłem, co tam się działo… Jednak nie wiem, jak to opisać. ‐ Czyli jednak nie jestem jedyny? ‐ Patrzyłem niego zdziwiony. ‐ Jak to wyglądało w tamtym przypadku?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Są tacy jak Ty, ale jest ich niewielu. A historia tego, który był największy z Was wszystkich, jest inna od Twojej. Mimo to chcesz ją usłyszeć?

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Tak… Bardzo chcę. Może to mi powie coś więcej o tym, kim jestem… I czemu on nazwał mnie bratem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kto nazwał Cię bratem? ‐ spytał, zbity z tropu. ‐ Nie chcesz chyba powiedzieć, że ten Smok z wizji?