Laboratorium i chata na uboczu

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Pewnie takie jak wcześniej.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Ku*wa, zaraz ci coś zrobię, a nie będzie to nic przyjemnego. To teraz słuchaj, co jakiś czas będziemy tu podjeżdżać z chłopakami, a wy macie w tym czasie oddawać część swoich zapasów, łapiecie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jasne, jasne. ‐ odparł. ‐ Pan się nie unosi.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Pan się będzie unosił kiedy tylko chce…‐ Odetchnął nieco. Dobra, jeżeli już wszystko zrozumieliście to teraz słuchaj, tylko ty, reszta może wypi***alać.‐ Powiedział i zaczął drugą część dopiero jak odeszli. Może rozważysz pozytywnie zostanie jednym z naszych pierwszych ludzkich wojaków? Kto wie, może z twoją posturą staniesz się jednym z nas.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wojak? ‐ zapytał i nieco się ożywił. ‐ Wie pan, ja już w armii byłem, ale wyje**li mnie, jak sprałem oficera. Teraz z chłopakami ‐ wskazał na grupę łuczników i włóczników ‐ robimy taką jakby milicję, żeby się bronić przed rabusiami i wilkami. Oba cholerstwa ostatnio się mnożą.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to widzisz, panie były żołnierzu. U nas to w sumie jak w armii dezerterów. Będziemy osłaniać te całe trzy wsie w okolicy przed innymi bandytami oraz zwierzyną, no i będziemy napadać na karawany. Brzmi jak sielanka i takową też planuję tu mieć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja na to pójdę, a z chłopkami może być różnie. Ale szkolę ich już długo, więc raczej jak im to sam wytłumaczę, to zgodzą się bez problemu.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Raczej będą chcieli pilnować swoich rodzin, zapewnić im dostatek i godniejsze życie, karawany są naprawdę bogate w łupy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja ich przekonam, pan się nie martwi.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to masz swoje zadanie, a teraz wracajcie już do swojej wioski i czekajcie na rozkazy od nowego sołtysa.‐ Powiedział, a następnie wrócił się do swojej grupy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wrócił, a oni czekali, spokojni, ale też nieco znudzeni.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Wszystko załatwione. Możemy wracać, po te początkowe zapasy jakie tam dla nas pan sołtys przyszykował.‐ Powiedział wsiadając na swojego wierzchowca.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oni już siedzieli i tylko czekali, aż ich poprowadzisz.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Sołtys, wracamy.‐ Powiedział, po czym poprowadził już całą grupę do pierwszej wioski.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wieśniaków nie było, ale były worki, gdzie zapewne dali zapasy.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dobra panowie, ładować worki na ogary i wracamy do bazy. Aż się głodny zrobiłem od tej roboty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Worki zostały załadowane szybko i sprawnie, równie szybko i sprawnie trafiliście do wioski.

[Kubeł1001]

FD_God

Zszedł zatem ze swojego ogara i pomógł zejść kobiecie, a następnie odstawił go do pseudo zagrody.
‐Dobra, trzeba nakarmić żołądki oraz zwierzynę.‐ Powiedział klepiąc się po własnym brzuchu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A dla mnie się coś znajdzie? ‐ zapytała kobieta.

[Kubeł1001]

FD_God

‐A czy dzik sra w lesie? Dawaj, chodź tu.‐ Zaśmiał się nieco.