Galera "Czarny Jastrząb"

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dosyć dziwna ta bandera… Srebrny gryf na niebieskim tle pośród srebrnych gór, a pod nim rycerz okuty w srebro… Co oni mają z tym kolorem…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tyle już pływam, a nie znam takiej bandery! Miej ich na oku! ‐ powiedział kapitan, a sam odszedł i zamienił kilka słów z pierwszym oficerem.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Może nie oznaczają oni wroga… Pośród swoich dodatkowo mają różne rasy.‐ Rzekł, po czym dalej przyglądał się załodze za pomocą lunety.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Załoga robiła to co typowi marynarze: Wiosłowali, sterowali lub zajmowali się czyszczeniem pokładu. Natomiast załoga z galery, na której jesteś zebrała się wokół kapitana, a ten coś im przekazał. Potem wrócili do pracy i swoich zwyczajowych zajęć. Statek był coraz bliżej, około 250 metrów od Was.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Raczej nie są wrogo nastawieni, nie idą do swoich katapult.‐ Odpowiedział, po czym opuścił lunetę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nigdy nic nie wiadomo. ‐ powiedział kapitan.
Okręt przypłynął z Twojej lewej. Teraz możesz spojrzeć każdemu z załogi w oczy nawet bez lunety.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Niech już sam kapitan decyduje co robić…‐ Uśmiechnął się jedynie w stronę załogi drugiego okrętu i uniósł w ich stronę swoją dłoń w geście powitania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie odpowiedzieli, bo prawdopodobnie Cię nie widzieli.
Tymczasem na pokład wszedł pewnie kapitan tego statku. Ubrany w lśniącą zbroję, z niebieską tarczą w ręce i mieczem u pasa podszedł do prawej burty i powiedział:
‐ Ahoj! Skąd płyniecie?
‐ Z Gilgasz? A Wy?
‐ Z Imperium Gryfów! Gdzie najbliższy port? ‐ zapytał.
‐ Kilkanaście kilometrów na południe.

[Kubeł1001]

FD_God

Wzruszył jedynie ramionami i dalej tak stał sobie w bocianim gnieździe czekając aż wszystko się tutaj rozwiąże.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obaj kapitanowie wymienili jeszcze kilka zdań na temat miasta po czym statek odpłynął.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to płyńmy dalej…‐ Pozostało mu czekać aż statek ruszy w dalszą drogę ku przygodzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ruszyliście w końcu, ale nie zapłynęliście daleko. Zbliżał się największy upał więc wtedy kucharz zawołał Was na obiad.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Właśnie dlatego lepiej mieć kapelusz…‐ Rzekł, po czym w klasyczny sposób zszedł z bocianiego gniazda i udał się tak jak wczoraj, na posiłek.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było tam to samo co na wczorajszej kolacji choć dali więcej napojów.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Zawsze warto sporo zjeść by potem mieć więcej sił.‐ Pomyślał sobie, po czym wziął swoją porcję i zjadł ją oraz wypił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kapitan dał Wam godzinę wolnego co oznaczało, że marynarze grali w karty, brzdąkali na gitarach lub spali.

[Kubeł1001]

FD_God

Warto ten czas zatem było spędzić na medytacji, zawsze to pomaga poskromić w sobie szkarłatną energię.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Godzina minęła dość szybko. Kapitan zaczął zaganiać Was z powrotem do roboty.

[Kubeł1001]

FD_God

Skończył zatem medytację i udał się na pokład by w ten sam sposób co zawsze wejść na bocianie gniazdo, a z niego obserwować sytuację za pomocą lunety.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak na razie to co zawsze ‐ bezkres błękitnych wód. Mijaliście czasem jakąś większą czy mniejszą skałę, ale poza tym nic.
‐ Ster lewo na burt! ‐ powiedział kapitan. ‐ Szybciej! Chcę dotrzeć tam przed zmrokiem!