Galera "Czarny Jastrząb"

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z barykady nie zostało już nic, choć wrota były z mocnego dębu, okute brązem i sprawiały nieco większy problem.

[Kubeł1001]

FD_God

Jednak takie drzwi miały swoją wadę w postaci zawiasów. Postanowił pierw takowe jakoś odnaleźć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było ich osiem. Niezbyt duże, ale mocne.

[Kubeł1001]

FD_God

Lepiej było raczej usunąć zawiasy niż bezustannie walić w drzwi. Skupił się zatem koncentrując energię, po czym takową wypuszczał wewnątrz zawiasów by je rozsadzić. Jeżeli byłoby to energochłonne to zwyczajnie zrobiłby to tylko z jedną stroną drzwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Osiem to sporo, zwłaszcza, że są dość mocne. Niemniej wysadziłeś cztery i lewa część wrót opadła.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Uff… Można już wchodzić, drugą stronę zwyczajnie się otworzy…

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i powoli zaczęli wchodzić, a po chwili otworzyli drugą część drzwi.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to teraz zobaczymy co tutaj przygotowali.‐ Rzekł idąc wraz z drużyną.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak na razie nic.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Warto uważać na rozwidleniach, nie wiadomo czy wtedy zwyczajnie nie zaczekają dość by się nimi poruszyć i nas otoczyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak na razie spokój i zbliżacie się do sali tronowej władcy.

[Kubeł1001]

FD_God

‐W środku albo będzie pusto albo się otoczy tam całą armią.‐ Począł powoli generować magię w dłoniach.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Lepszym określeniem byłoby “otoczy tam całą ludnością.” Rzeczywiście tak zrobił. O ile z przodu stali jego wojownicy, to wokół pałacu wiele było kobiet i dzieci.
Czyli właśnie wynaleźli technikę żywej tarczy.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Doprawdy tchórzostwo, starajcie się przynajmniej tych osób postronnych nie zabijać. W końcu niektórzy z was mają tu swoją miłość.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Póki co trwał impas i nikt nie miał zamiaru się ruszyć.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Trzeba w końcu się ruszyć i dobrać do tego księciunia… O ile rzeczywiście dalej siedzi na swoim tronie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O dziwo sam do Was przyszedł i zaczął rozmawiać o czymś z kapitanem.

[Kubeł1001]

FD_God

Uważnie obserwował rozmowę patrząc czy zaraz coś komuś nie miałoby się stać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obaj wrócili na swoje miejsca, a kapitan przywołał do siebie Ciebie i innych marynarzy.

[Kubeł1001]

FD_God

‐O cóż chodzi kapitanie? Mamy się niby teraz rozejść w pokoju?