Galera "Czarny Jastrząb"

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystko się udałeś i pozbawiłeś całą trójkę życia, jednak pocisk wymierzony w Goblina był niepotrzebny, ponieważ sama masa ciał Orków zrobiła swoje i pogruchotała cherlaka.
Tymczasem załoga dzielnie walczy, stawiając czoła liczniejszym wrogom. Oczywiście z pokładu galery nadciągają pozostali marynarze, uzbrojeni i gotowi pozbyć się wrogów, ale chwilę zajmie im dotarcie tutaj. Zwłaszcza, że kilku drabów zaczęło majstrować coś przy trapach, zapewne w celu zrzucenia ich, by uniemożliwić tamtym pomoc Wam, albo chociaż ich opóźnić.

[Kubeł1001]

FD_God

Wypadałoby im w tym przeszkodzić. Podbiegł zatem do nich i pierwszego z nich zaatakował łokciem z wyskoku wspomagając się magią, następnie przeniósł się z wysokim kopnięciem w pozostałego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się pozbawić przytomności obu, ale w tej samej chwili na plecy skoczył Ci mały Goblin, a jego nóż znalazł się blisko Twojego gardła. Natomiast ku Tobie biegnie rozpędzony Ork, uzbrojony w wielką maczugę. Nie wygląda to zbyt dobrze.

[Kubeł1001]

FD_God

W tak średniej sytuacji postarał się o zablokowanie karwaszem jednej ręki swoje gardło, a drugą złapał goblina za plecy czy głowę i rzucił go w stronę orka, następnie pobiegł mu na przeciw chcąc uderzyć naładowaną pięścią pierw w jego maczugę, a następnie w brzuch.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ork uderzył maczugą w Goblina, który wpadł do morza. Zdążył zamachnąć się jeszcze na Ciebie, uderzając w bark, lecz później skruszyłeś mu maczugę, a chwilę później czaszkę.

[Kubeł1001]

FD_God

Starał się jakoś ocenić jakie ork zadał mu obrażenia tą maczugą, a następnie ruszył na dalszych tych co próbowali majstrować przy trapach.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bez swej Szkarłatnej Energii miałbyś już strzaskany bark i wiłbyś się z bólu, ale udało Ci się tego uniknąć, ale bólu i siniaków nie unikniesz.

[Kubeł1001]

FD_God

Takie coś to zawsze musi być, rozejrzał się za kolejnymi osobami, które majstrowały przy trapach, o ile takowych nie było to ruszył na pomoc załogantom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było jeszcze trzech ludzi, ale na widok Twojego popis zwyczajnie uciekli w przeciwnym kierunku.

[Kubeł1001]

FD_God

‐I tak nie uciekniecie!‐ Powiedział jeszcze w ich stronę, a następnie ze swojej pozycji wystrzeliwał pociski energetyczne w stronę swoich przeciwników, pilnował też, żeby nikt go nie zaskoczył.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jakby na przekór Twoim słowom pudłowałeś lub oni robili uniki. Ale w końcu jeden dostał między łopatki, drugi w tył głowy, a trzeci w bark.

[Kubeł1001]

FD_God

Lepsze trzy trafienia, niż brak jakichkolwiek. Postanowił nie stać w miejscu i ruszył na pomoc komuś kto mógł mieć tutaj słabą sytuacją, jak nie to zwyczajnie ruszył na większą grupę przeciwników.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeden z Krasnoludów zwerbowanych w Hunder, ciągle klnąc, trzymał się lewą ręką za ranę w prawym boku, a drugą ściskał topór, odganiając bandę Orków w liczbie pięciu, którzy czekali niczym padlinożercy nad dogorywającą ofiarą, byleby dobrać się do jej martwych zwłok, a nie trudzić się walką.
‐ Chodźcie no, Wy małe, zawszone, parszywe, nędzne, cholerne, zje**ne, zielonskóre sku*wysyny! ‐ krzyknął Krasnolud na jednym dechu.

[Kubeł1001]

FD_God

Podziwiając przez chwilę waleczność krasnoluda pobiegł od razu mu na pomoc i skoczył w powietrze tak, by móc uderzyć kopnięciem dwójkę orków na raz, w końcu posiadał dwie nogi. Wiadomo, że w tym momencie wzmocnił się magią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ogłuszyłeś ich, a oni rąbnęli o pokład bez przytomności. U Orków nastąpiła chwila zwątpienia i zawahania, co skrzętnie wykorzystał Krasnolud, jednemu zatapiając topór głęboko w szyi, wyrywając go i uderzając następnego w jądra, co wywołało u niego ogromny ból. Ból ten podsycił wściekłość i zielonoskóry rzucił się na Krasnoluda, a ten jedynie skorzystał z okazji i wykorzystał jego prędkość, by wyrzucić go za burtę. Teraz został już tylko jeden, jeśli nie liczyć tych nieprzytomnych, który zaczął wymachiwać dwoma mieczami w kierunku Twoim i Krasnoluda, chcąc odgonić Was obu.

[Kubeł1001]

FD_God

Nie zamierzał do niego podchodzić, a jedynie ze swojego miejsca wykonał kopa z pół obrotu posyłając w niego tym samym energetyczną pocisk w kształcie zamachu jaki wykonał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nadal żył i nadal był przytomny, co było godne podziwu. Jednak krasnoldzuki topór w czaszce dość szybko to zmienił. Następnie właściciel owej broni roztrzaskał czaszki nieprzytomnych wrogów i splunął każdemu truchłu Orka na pokładzie w twarz. Dopiero wtedy wypuścił z dłoni topór i padł na deski pokładu.

[Kubeł1001]

FD_God

Przykucnął jeszcze przy krasnoludzie starając się sprawdzić czy żyje.
‐No nie mów, że teraz umrzesz, to tylko drobna rana!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niezbyt drobna, bo spokojnie mogłeś mu liczyć żebra z niej wystające. Ale nawet mimo to żył. Tak, Krasnoludy to twarde sztuki.

[Kubeł1001]

FD_God

Wypadałoby szybko skończyć walkę i jakoś opatrzyć tak dzielnego wojaka, rozejrzał się jeszcze po polu bitwy oceniając ilu wrogów zostało.