Żelazne Kuźnie

[Kubeł1001]

Bilolus1

Rozpędziwszy się zatem cisnął toporem w najbliższego Minotaura licząc że ów zapłonie żywym ogniem lub chociaż zostanie jakoś poważniej zraniony, jeśli to drugie Baron natychmiast dobył krótkiego toporka i ruszył do ataku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś go prosto między łopatki. Stwór zawył z wściekłości i odwrócił się na Ciebie, a gdy stwierdził, że to Ty jesteś sprawcą jego bólu, warknął po raz kolejny, obnażył kły, wzniósł w górę swój kamienny młot i rzucił się do ataku.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron jednak się nie zatrzymał, spróbował prześliznąć się pomiędzy jego nogami gdy ten wznosił broń do uderzenia i zamachnął się w klejnoty, a raczej kamienie rodowe minotaura.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Młot uderzył kilka centymetrów od Twojej głowy, lecz sztuczka się udała. Jednak cios ten nie zabił Minotaura, ani nie sprawił, że stracił chęci do walki. Wręcz przeciwnie: Ból spotęgował jego gniew i teraz zamiast spróbować zmiażdżyć Cię młotem, zaczął wykonywać coś na kształt podskoków, chcąc stratować Cię kopytami.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zatem Baron wyskoczył spod niego, dobył włóczni i wycelował ją w jego brzuch

‐ Lakis !

[Kubeł1001]

Kuba1001

Włócznia tym razem zawiodła, prawdopodobnie wyczerpało ją wcześniejsze zaklęcie. Minotaur kopnął Cię i odleciałeś kilkanaście metrów dalej, na szczęście pancerz pochłonął większość energii upadku i obyło się bez obrażeń. Lecz potwór wzniósł ponownie swój młot i ruszył ku Tobie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Hmm…najwyższy czas na stary manewr…‐ Baron złapał za trzon swego starego topora ‐ który zostawił sobie na pamiątkę i cisnął go w głowę minotaura samemu ruszając ku liniom Krasnoludów na szybką spie**olkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szybka spie**olinka była dobrym pomysłem, ponieważ topór trafił Minotaura między oczy i pozbawił go życia. Zapewne gdybyś nie uciekł, zmiażdżyłoby Cię jego wielkie cielsko. Ale i tak następny przeciwnik do odhaczenia.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też dumny z siebie udając że był to zamierzony manewr podbiegł do ciała, wyrwał ostrze, złapał za dwuręczny topór i spróbował odrąbać rogi swego przeciwnika aby zabrać je do domciu jako kolejne trofeum.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szło to naprawdę opornie, minął dobry kwadrans i było już po bitwie, gdy wreszcie odebrałeś Minotaurowi jego dumę, czyli rogi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Przypiąwszy je do pasa ruszył pomiędzy swe szeregi, a i dalej do kadry dowódczej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Znalazłeś ich bez problemów.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też splunąwszy podszedł do nich

‐ Jak wam panowie bitwa minęła ? I jak nam się udała ?‐ spytał drapiąc się po brodzie ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Straty wśród Orków, Ogrów i Trolli dość małe, a nasze do zaakceptowania. Wróg został prawie całkowicie rozgromiony. ‐ wyjaśnił Thane. ‐ Dalsze rozkazy?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Czas żeby wojna przeszła na terytorium naszego wroga ‐ albo tak daleko jak uda nam się ją poprowadzić ‐. stwierdził ‐. Ogłaszam jednak przerwę na przygotowania, obstawcie każde wyjście z tej jaskini strażnikami i to nie dwójkami a conajmniej piętnastu, żeby przy potencjalnym ataku wzniecili alarm.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak się stanie, mój Książę. ‐ powiedział Dagna. ‐ Coś jeszcze?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Wyślijcie zwiad, niech przebadają tunele. Chcę wiedzieć co i gdzie na nas czeka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Generał skinął głową i odszedł, by zorganizować wartowników i zwiadowców.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron natomiast przysiadł na stole rozglądając się, szukając swego namiotu a i czegoś interesującego do czego mógłby się przysiąść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niestety, nie miałeś do czego, ani do kogo, się przysiąść. Dopiero co wygraliście bitwę, oddziały inżynieryjne zapewne zaczną stawiać namioty i tym podobne, gdy uprzątnie się truchła, kamienne odłamki i tym podobne.