Angband

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ A kiedy konkretnie mam mu przekazać wyniki? ‐ zapytał jeszcze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak najszybciej. ‐ dodała jeszcze znikając na korytarzu.

[Kubeł1001]

Omeg12

Ostatnie słowa nieco nim wstrząsnęły. Szybko poprawił tunikę, uczesał włosy dłonią po czym wyszedł na korytarz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korytarz był pusty. Przynajmniej Tobie się tak wydawało, ale po rozmowie z Besany już niczego nie mogłeś być pewien.

[Kubeł1001]

Omeg12

Wyszedł na korytarz, kierując się w stronę sali tronowej, gdzie mógł się normalnie spodziewać króla.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sala tronowa była tam gdzie zawsze, ale teraz pilnowali jej strażnicy. A dokładnie Wampiry w hełmach z zasuniętymi przyłbicami, naramiennikach i nagolennikach. Co ciekawe nie mieli niczego co by chroniło korpus. W prawicach dzierżyli długie topory z wielkimi ostrzami, a przy pasach mieli miecze i buławy. Poza tym mieli przynajmniej trzy metry wzrostu i byli nienaturalnie umięśnieni.

[Kubeł1001]

Omeg12

Podszedł do nich.
‐ Przepraszam, powiedziano mi, iż król Nosgoth oczekuje mojego raportu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie widziałeś ich wyrazu twarzy, ale jeden z nich zapukał trzy razy w drzwi w pięciosekundowych odstępach i mogłeś wejść.

[Kubeł1001]

Omeg12

Tak więc wszedł.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dałeś radę wejść do sali tronowej. Nosgoth był na swoim miejscu, tak jego strażnicy. Choć widać było tylko ich czerwone oczy i złote ślepia władcy Wampirów.
‐ Mów. ‐ rzucił krótko.

[Kubeł1001]

Omeg12

Odchrząknął
‐ Eksperyment powiódł się przynajmniej częściowo. Serce człowieka przeszczepione burgundowi szybko przestało bić, ale człowiek z sercem burgunda ma się dobrze. Jego funkcjonalność umysłowa się pogorszyła, ale siła się zwiększyła. Tacy jak on nadali by się świetnie na niewolników, jeśli moja opinia ma w tej kwestii jakieś znaczenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nosgtoh nie odpowiedział. Wlepił w Ciebie jedynie swoje żółte ślepia. A ta sytuacja w najlepszym przypadku mogła uchodzić za niepojącą.

[Kubeł1001]

Omeg12

Stał, przełykając ślinę i czekając na odpowiedź.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ile takich stworów możesz… stworzyć? ‐ zapytał po długim milczeniu.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Operacja nie jest trudna. Ograniczają mnie jedynie tempo i liczba okazów ‐ odpowiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ O okazy nie musisz się martwić. Stwórz mi jak najwięcej okazów i przyprowadź je tutaj. Sam ocenię ich… przydatność.

[Kubeł1001]

Omeg12

Ukłonił się.
‐ A co z oryginałem? Nie ma jeszcze pewności co do długotrwałych efektów operacji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jego również chcę ocenić. Czy tylko tyle zdołałeś stworzyć? ‐ zapytał.

[Kubeł1001]

Omeg12

Przygryzł nerwowo wargę.
‐ Owszem. Musiałem się rozłożyć i ogarnąć pracownię ‐ wyjaśnił, po czym dodał ‐ Ale mogę zwiększyć tempo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ W ciągu dwóch dni stwórz mi osiem takich okazów. Kiedy to zrobisz możesz przekazać instrukcje co do nich dla innego, wyznaczonego Maga Mutacji, który będzie kontynuował projekt. Ty zaś zajmiesz się czymś innym.