Fort w Verden

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nikt Was nie zatrzymywał i znaleźliście się w odległości około 10 metrów do siebie. Giermek i rycerz wymienili szeptem kilka zdań i w końcu giermek pognał do Ciebie.
‐ Mój pan pyta ile chcecie za ochronę?

[Kubeł1001]

Bilolus1

Gorin ukłonił się .

‐ Witam cię rycerzu w moich skromnych progach, wołają mnie Baron .‐ uśmiechnął się i wrzasnął ‐. NA POHYBEL SKU*WYSYNĄ !

Szybko wyciągnął topór i wbił jego ostrze w bok giermka .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ten krzyknął i osunął się pod skałę. Twoi kusznicy ostrzelali konwój i skasowali kilku pachołków i konie ciągnące wóz. Potem do walki ruszyli Twoi żołnierze, a opór stawili im pachołkowie i nieliczni zawodowi wojskowi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Z chrzęstem wyrwał topór z ciała Giermka

‐ Dwóch za mną !‐ wbiegł w tłum walczących

Baron przebiegł przez walczące oddziały, wpadł na jakiegoś pachołka, uderzył go w kolano tępą stroną topora, następnie odsunął się lekko i wbił mu topór w ramię . Wyrwał broń kopniakiem w mostek . Tym razem rozpoczął dalszy bieg w stronę powozu z córkami i żoną .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ale na drodze stanęło Ci czterech żołnierzy i owy rycerz.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Kusznicy ! Podziurawić ten ostatni wóz !‐ wskazał palcem na wóz w którym były córki i żona ‐.

// Mam jakaś przewagę liczebną czy mniej mych byo ? ;v//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tyle, że Twoi piechurzy już byli obok wozu i kusznicy woleli nie strzelać. Ale za to ostrzelali żołnierzy i rycerza co za skutkowało śmiercią dwóch z nich.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Gdy jego żołnierze stali obok Baron zaśmiał się głośno

‐ Poddaj się rycerzu, nie masz szans ! Twoi ludzie albo gryzą piach albo są dobijani a ja nadal mam swoją armię . Wypuszczę ciebie i twoich ludzi jeśli się teraz poddasz i oddasz mi wszystko co tutaj masz .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wszystko? Znaczy się moją żonę i córki też? Syna już straciłem. ‐ powiedział po czym wskazał na trupa giermka.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Jeśli chcesz i je możesz nam oddać, ale mi bardziej chodziło o dobra materialne .‐ spojrzał na ciało ‐. Moje najszczersze kondolencje z powodu śmierci, jak to się stało ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To Ty go zabiłeś. ‐ wypuścił przez zęby. ‐ A po namyśle… Wolę zginąć niż się poddać! ‐ krzyknął po czym zamachnął się mieczem dwuręcznym na Ciebie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Jakiż nerwowy‐. cios taką bronią zapewne trwa…a ja przecież jestem niski ‐.

Baron uderzył swoim toporem w ostrze rozpędzonego miecza także z dużą siłą, jeśli ostrze jest cieńkie lub niezbyt grube powinno pęknąć .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cios sparowałeś, ale miecz był bardzo mocny i nadal był w jednym kawałku.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Gdy sparował cios natychmiast odchylił topór i zamachnął się na lewą rękę Rycerza .

[Kubeł1001]

Kuba1001

On zdążył się odsunąć. Dostał w pancerz na brzuchu, który został lekko podniszczony.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Gdy przeciwnik Barona cofnął się ten złapał za końcówkę trzonka topora żeby uderzeniem sięgnąć jak najdalej, wyskoczył lekko do przodu i zamachnął się na jego bok, z całej siły .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tym razem przeciwnik dostał. Topór co prawda nie przebił się całkowicie przez zbroję, ale ją uszkodził i lekko zranił wojownika, który upadł pod impetem ciosu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Teraz Baron nie tracąc czasu nawet nie wyrywał topora ze zbroi, przydeptał nogą rękę rycerza i spróbował wyrwać mu miecz z dłoni .

‐ Ej ludy pomóżcie tu i go przytrzymajcie !‐ krzyknął na towarzyszących mu wcześniej włóczników ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rycerz desperacko ściskał miecz w dłoni i nie dawałeś rady.
Pierwszy z twoich ludzi, który się zbliżył dostał nożem, który rycerz wyjął zza paska i ściskał w lewej dłoni. W kolejnego włócznika rzucił nożem, a trzeci i czwarty piechur oberwali po silnym kopniaku w twarz.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ No nie bądź taki…

Baron zaczął uderzać stopą w pancerz na jego rękach, próbując go zmiażdżyć na tyle żeby nie mógł z bólu utrzymać miecza, jednocześnie złapał z topór i wyrwał go w taki sposób żeby wywołać jak najwięcej bólu .