Pałac Lorda

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Można wiedzieć, w jakich?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie, nie można. Jeśli nie jest do niczego potrzebna to nie można. ‐ stwierdził nieco zirytowany Lord.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Mi nie jest. Ale Jonathanowi z jakiejś przyczyny jest.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Niby do czego? Zaczął się nagle interesować botaniką? ‐ zakpił.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Nawet gdyby tak było, nie szukałby akurat tej rośliny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Są trzy. ‐ powiedział Lord po dłuższym milczeniu. ‐ Jedna zaginęła, druga znajduje się w odległym mieście Elfów, a ostatniej pilnuje smok. Dobrze spożytkujcie tę wiedzę. A teraz odjedź.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kiwnął głową.
Wychodząc rzucił ostatnie zdanie.
‐Jedyne, co może spowolnić proces szukania róży przez twojego ucznia, to jak najszybsza bitwa z krasnoludami.
Po tych słowach zamknął drzwi i odszedł.
Prosto do zamku Jonathana.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Drzwi zamknęły się za Tobą z głuchym szczękiem zamka. Lord mruknął coś, ale niezbyt wyraźnie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Ta róża jest bardzo potrzebna?
Wrócił do siebie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ta Ci pewien fajny bonus, ale i bez tego masz spore szanse na zrealizowanie swych celów.//
Wróciłeś do siebie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ No, nie powiem nawet niezły zamek .‐ przerwał ‐. Nie chciałbyś go na siedzibę rodową czy cośtam ?‐. zagadał Baron jadąc obok starego znajomego ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Za mroczne klimaty. ‐ stwierdził Walon. ‐ Poza tym pewnie śmierdzi Orkami.
Natomiast armia spokojnie zbliża się do zamku, a na drodze stoją Wam tylko nieliczne kamienie. Nic niezwykłego.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Ej tak mnie zastanawia, jak cię spotkałem to ty nie miałeś psa ?‐ zaczął kolejny temat na rozmowę dalej prowadząc kolumnę ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Właściwie to nie jest pies, ale tak… Miałem. Właściwie to nadal mam, ale ostatnio stracił swój morderczy temperament. Mam go całe życie, więc obawiam się, że może już kończyć żywot.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Śmierć tak bliskiego zwierzęcia to jak śmierć przyjaciela .‐ pokiwał smętnie głową ‐. Miło by było wrócić kiedyś do życia Barona, ale to już chyba zamknięty rozdział mojego krasnoludzkiego żywota .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Księciu nie wypada ganiać po piwnicach, spinać się nad lawą, bić się z pająkami i pływać w fosie pełnej wielkich żab. ‐ stwierdził ze śmiechem Walon wspominając Wasze dawne przygody.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Uśmiechnął się szeroko

‐ Co do tych pająków to zdarza mi się na nie zbyt często wpadać… oj zbyt często .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Walon już miał coś odpowiedzieć, gdy nagle kamień, na którym stanął jego koń eksplodował z niewiarygodną siłą jak na taki mały przedmiot. Inne również eksplodowały, gdy stawali na nich Giganci lub Krasnoludy czy ich konie. Tych pierwszych niezbyt to obeszło, ale żołnierze i ich wierzchowce padali ranni, a nawet martwi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Zatrzymać się !‐ krzyknął ‐. Stać !‐ po czym dodał ‐. Giganci ! Pozbądźcie się tych kamieni !

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i zaczęli je rozdeptywać, aż oczyścili drogę.
Natomiast Walon leżał pod rannym koniem, któremu wybuchł urwał przednie nogi i poharatał tylne. W końcu się spod niego wygramolił.
‐ Co to, ku*wa, było? ‐ zapytał.