Enklawa Magów Powietrza

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kamień uderzył w pomost, a ten wytrzymał.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Powoli, więc zaczął iść przez owy most.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Idąc powoli znalazłeś się już na środku pomostu. Wtedy usłyszałeś:
‐ Zguba. Zguba. ‐ głos nasilał się i po chwili połączył się w jedno, wielkie wycie
‐ Zguba! ‐ krzyczeli niewidoczni prześladowcy.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Rozejrzał się dookoła kładąc dłoń na rękojeści miecza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zobaczyłeś czerwone oczy w mroku. I kolejne. Nagle z ciemności wyszedł dziwny stwór. Chodził wyprostowany, miał chude nogi i ramiona, palce kończyły się pazurami, twarz miał podobną do ludzkiej, ale po środku sterczał wielki dziób. Na głowie miał też grzebień.
‐ Zguba! ‐ ryknął i poszedł po pomoście do Ciebie.
‐ Zguba! Zguba! ‐ krzyczeli jego towarzysze wychodząc z ciemności. Kluczyli po pomostach by jak najszybciej dostać się do Ciebie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wyciągnął miecz i zaczął kierować się do tyłu by nie zostać otoczonym.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Za późno. Pierwsze ze stworów wchodzą na pomost blokując Ci drogę. Reszta idzie z przodu.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Teraz nie ma sensu się cofać kiedy cel jest przede mną‐Pomyślał i ruszył na pierwszego przeciwnika kierując końcówkę miecz od prawego bark przeciwnika na dół na skos w lewo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stwór nawet nie próbował się bronić i padł na pomost. Jego odcięte członki wpadły do kwasu i po chwili nic z nich nie zostało. Krew zabitego potwora spływała rytmicznie do jeziora z głuchymi syknięciami.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Zmienił położenie rączki miecza przykładając ją trochę od prawej strony czaszki tak, aby końcówka celowała w następnego przeciwnika.Przygotował się do pchnięcia i zaatakował.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ten taż padł, ale Ci z tyłu są już bardzo blisko. A z ciemności nadciągają kolejne stwory i niedługo przewaga liczebna wystarczy by zapewnić ich zwycięstwo.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Koniec z normalną walką, zaczął siekać mieczem na prawo i lewo iść przed siebie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stwory padały martwe lub ranne. Ale w końcu dwóch rzuciło Ci się na plecy przygniatając Cię do ziemi.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Zaczął się szarpać i wymachiwać mieczem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bez pomocy będzie ciężko, a nie zanosi się na przybycie kawalerii.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Dalej się szarpał, gdyż nic innego mu nie zostało.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Puściły. Stwory nagle puściły i rozpierzchły się po ciemnych kontach jaskini. Dziwne, ale narzekać pewnie nie będziesz.