Dom oszalowany i tartak dwóch drwali.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ŻE CO?!
Bracie, na 1,2,3!
W tej chwili Barnaba wbił po raz drugi siekierę, i dał sygnał koledze żeby zrobił to samo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Teraz idzie trochę szybciej, ale męczycie się jeszcze bardziej.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐I teraz młotem bracie!
I powtarzaliśmy to tyle razy, ile było trzeba.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Padliście wyczerpani godzinę później. Drzewo nadal stoi, ale wystarczy pięć, sześć iderzeń, żeby je powalić.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Gremlinie, ty spróbuj trochę swoim sztylecikiem, a my pójdziemy do domu i się prześpimy.
‐Choć bracie!
I przyczołgaliśmy się do domu, a później do sypialni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gremlin wydobył sztylet i skoczył na drzewo dziobiąc je jego ostrzem. Sprawiało mu to radość, ale tę pracę można porównać do ścinania ogromnego pola samemu za pomocą małego noża.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//To kiedy się obudziliśmy pomińmy .‐.//
Kiedy się obudziliśmy, wstaliśmy i pobiegliśmy pomóc gremlinowi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie zdziałał wiele i leżał zmęczony pod drzewem. Sztylet leżał kawałek dalej.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Bracie, zanieś go na moje łożę, a ,kiedy go zaniesiesz choć, i mi pomóż.
Po tych słowach ponownie atakowałem twarde drzewo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jego upadek jest kwestią czasu i kilku mocnych uderzeń.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Nie przestaję walić w drzewo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu usłyszałeś charakterystyczny dźwięk i drzewo zwaliło się na ziemię.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Hej, Byf (Bo tak nazywał się wspólnik Barnaby) choć zobacz!

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co? ‐ zapytał, a kiedy zobaczył drzewo powiedział:
‐ Jak my to cholerstwo przytaszczymy do tartaku?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐No kurde ten… No…
‐Ten…
Barnaba zawołał Gremlina, i zapytał:
‐Hej, masz pomysł jak zataszczymy to: (Wskazałem na drzewo powalone jakieś 2 metry od tartaku) do tartaku?
‐Byf, Gremlina się spytaj!

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ale wiesz, że trzeba to najpierw obrócić, a potem przenieść tak delikatnie jak się tylko da, żeby go nie uszkodzić?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐To twarde cholerstwo miało by się uszkodzić?
‐bardzo śmieszne…
Wziąłem jedną stronę kłody.
‐Byf, bierz drugą, może aż takie ciężkie nie jest.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Złapał i mówił:
‐ Podnosim na trzy. Gotów?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Gotowy!

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeden. Dwa. Trzy! ‐ powiedział po czym postarał się podnieść kłodę, a właściwie to wielkie drzewo, które nadal miało liczne gałęzie i większość liści.