Siedziba Księcia Krasnoludów

[Kubeł1001]

Kuba1001

Walon stanął tuż przed bramą po czym wyciągnął swój topór. Rączka był z dębu, ostrze ze srebra, żelaza i jakiejś czarnej skały, a po środku ostrza znajdował się spory, czerwony kamień.
Walon wzniósł topór w górę i powiedział:
‐ Anude late lorej!
Po czym kamień świecił się mocniej, mocniej i w końcu wystrzeliła z niego błyskawica podobna do tej z włóczni, ale o wiele mocniejsza, bo kiedy uderzyła w bramę trzy z czterech ogromnych zawiasów puściły.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Brać za taran i to rozwalić ! Teraz nie wytrzyma !

Po czym gdy Walon się odsunął a Taran jeszcze nie podszedł wycelował włócznię w bramę i powiedział

‐ Lakis !

[Kubeł1001]

Kuba1001

Brama w końcu puściła i wpadła do środka.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ DO ATAKU !

Wykrzyknął i wybiegł przed tłum, zatrzymał się na chwilę i wycelował we wnętrze pałacu powtarzając zaklęcie

‐ Lakis !

Teraz dał się wyprzedzić swoim ludziom, zaczął rozglądać się za jakimiś drzwiami którymi dałoby się ominąć główne walki na placu .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sala do której ochoczo wparowałeś była jadalnią. Wielkie stoły służyły teraz za barykady, a cała reszta pozostałych przy życiu żołnierzy księcia chowała się za nimi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Przepchać te stoły i zabić ich !

Wycelował włócznię w jedną ze stołowych barykad .

‐ Lakis

[Kubeł1001]

Kuba1001

Barykada przełamała się na pół, a włócznia zaczęła się nagrzewać i po chwili musiałeś ją wypuścić z dłoni.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Szlag by to…

Wypuścił włócznię po czym ruszył dalej, nie mógł zatrzymać się w tłumie . Wyszarpnął topór zza pleców i przebiegł za barykadę .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Za barykadą było pięciu żołnierzy wroga.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Jednego postarał się dopaść zaskoczeniem, rozbiegł się i rozmachnął swoim toporem od boku .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeden martwy. Zostało czterech.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Kolejni zapewne go zauważyli ,Wyrwał topór z ciała krasnoluda, mocniej złapał go przy końcu i wykorzystując długość topora zamachnął się nim na ramię kolejnego przeciwnika . Jeśli trafił cofnął się i zaczął ich odstraszać nie dając do siebie podejść, czekał na swoich ludzi .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ale nie trafiłeś. A jeden z przeciwników trafił Ciebie w plecy. Powierzchownie, ale bolało jak cholera.

[Kubeł1001]

Bilolus1

W takim razie zaczął się cofać do wyłomu w barykadzie nie dając podejść przeciwnikom do siebie machając toporem, ból w plecach przyćmiła adrenalina .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się uciec.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Więc cofnął się, ranny wolał nie walczyć samemu . Zaczekał aż jego wojsko też przebiegnie przez wyłom .

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu przybyli.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Jest ich czterech. Zabić !‐ powiedział do swoich po czym podniósł się z bólem i ruszył za swoimi .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ ATAK!!! ‐ tak darli się Twoi ludzie podczas szalonej szarży na pozycje wroga.

[Kubeł1001]

Bilolus1

On też zaszarżował, chociaż nie tak entuzjastycznie bo ból w plecach mu na to nie pozwalał. Postarał się odszukać jakiegoś przeciwnika który walczył z jego człowiekiem i zajść go od tyłu .