Chaty w lesie

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Te dwie pierwsze na pewno rosną w lesie, ale co do reszty to nie mam pewności.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Możemy wyruszać ‐ wstał ‐ mam jeszcze pytanie. Czy odkąd poranienia waszego towarzysza wilkołak przestał się pojawiać?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Postać pada na twarz a Hans bierze i wyciąga swój topór z łba osoby
‐ Dziękuje za kasę ale nie lubię nekromantów
I zaczyna odcinać mu łeb
‐ I za twoją głowę dostanę sporo kasy
Przy okazji patrzy na więźnia
‐ Widzisz masz szczęście za miast dania ciebie temu kolesiowi dam doniosę cię do księcia zapłaci mi a ty sobie posiedzisz przez parę lat w lochach i sobie pójdziesz

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To było dawno przed jego wypadkiem. ‐ sprostował.

// Degant edytuj to ;‐;
Niby jak pojawił się Nekromanta? ‐ wyszedł z krzaków? ;‐;
Twoje posty muszą być bardziej logiczne i dopracowane ;‐;

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Więc można to wykluczyć. Staraj się chodzić po cichu, mogą usłyszeć cię potwory, a prawdopodobnie najbardziej przesranym u nas jest Leśny Graveir.
Maurice zaczął podążać za wieśniakiem i przywołał do siebie kompana.
‐ Trzymaj się blisko mnie i informuj mnie o roślinach i potworach ‐ powiedział mu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obaj kiwnęli głowami na znak, że rozumieją.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ A tak propos, jak się nazywasz? Idź powiadomić swoją rodzinę, aby modliła się za ciebie i za twojego kompana, modły zawsze przynoszą szczęście, nawet niewielkie.
Czekał na niego.
‐ Heinrich, pamiętasz tę akcję z tubylcami na pustyni?

[Kubeł1001]

Kuba1001

// No dobra, Degant. Usuń oba posty, bo sterujesz wyłącznie swoją postacią, a nie Nekromantom i więzniem ;‐;
To takie trudne ;__________;

‐ Jestem Ian. ‐ powiedział po czym odszedł.
A szkielet pokiwał tylko głową.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Edytowałem post z nekromantą dzięki za poprawienie mnie

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Doktor zaczął się śmiać.
‐ Najlepsze to był, jak nasz dzielny garnizon pod dowództwem Magistrella zapędził orków do podziemnych jaskiń i zapalili lont do wybuchowych beczek. Tyle flaków się lało! Tym bardziej, że my musieliśmy to zbierać, a potem napadli nas tubylcy. “Uga‐buga, bum cyc‐cyc, wy dawać mięso nam!”. Jak ty to wtedy powiedziałeś?
Czekał na Iana.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

////No więc///////

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Pożeracz czekał na Iana.
///Jak chcesz, to możesz sobie odpuścić tekst szkieleta///////

[Kubeł1001]

Kuba1001

// Nadal jest źle, bo to ja powinienem kierować tym Nekromantom, ale nie chce mi się już Cię poprawiać. Jeśli ma się pojawić jakaś nowa postać w Twoim wątku to pisz na PW, a JA to zrobię, ok?
Pokręcił głową. A Ian wrócił z siekierą, torbą i nożem.
‐ Możemy ruszać.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ W dal ruszajmy prowadź. Najpierw kierujmy się na bardzo dobrze oświetlone miejsce. Heinrich, jakbyś coś usłyszał, lub zobaczył, melduj ‐ rozkazał.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

/// O sorry

[Kubeł1001]

Kuba1001

// Pisz, już, a ni gadasz :V

Obaj znów kiwnęli głowami i poszliście za wieśniakiem.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Maurice chodził za nim i wpatrywał się w las, czuł, że nie jest on zwykły, czuł, że on żyje własnym życiem. Ogarniało go bardzo dziwne uczucie, że zrobił coś, czego nie powinien, na przykład dawać tym kanibalom części ciał orków. Trzymał się blisko Heinricha, wiedział, że mógłby zawsze na nim polegać, nawet na jego kościstej wersji, którą teraz prezentuje. Starał się nie wydawać żadnych dźwięków i próbował bardzo cicho oddychać. Podążał za Ianem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

A ten prowadził ich, prowadził i prowadził.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Nie zgubiliśmy się? ‐ cicho zapytał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie. To po prostu daleko.