Chaty w lesie

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Hans już był na nogach i ziewał

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ian wołał Was na śniadanie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Hmm Aż mi się przypominają moje pobudki za młodszych lat

[Kubeł1001]

Konto usunięte

No więc na nie poszedł.
‐ Kurde, na razie nic ciekawego, chciałbym się z czymś zmierzyć czy coś ‐ szepnął do siebie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Poszedł za doktorkiem na śniadanie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na śniadanie było to co zawsze ‐ mięso, mleko, owoce, warzywa, miód i chleb.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Hans wziął chleb, trochę mięsa i jabłko

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wziął chleb, trochę mięsa, miodu i mleka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po posiłku mieliście pójść na pole robić to co wcześniej.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Na polu ścinał siano
‐ Nie jest tak źle ale mogło by być trochę ciekawiej

[Kubeł1001]

Kuba1001

// Raczej ścinałeś zboże :V

[Kubeł1001]

Konto usunięte

// oops

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Ścinał zboże.

[Kubeł1001]

Angel_Kubixarius

Kiedy wszyscy wyszli, wział resztki mięsa, wyysał krew i zjadł. Po tym wziął swoja kosę i poszedl pomóc kolegom.
‐ Hej Doktorek, troche nie za kolorowo wygląda praca jak chłopi w polu. Jestem z pochodzenia jak wczesniej wspominalem błękitnej krwi w mojej rasie i dziwnie się czuję musząc pracować jak chłop. Chcę walki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

A panowie nie wpadli na to, że mogą opuścić chaty więc wszechmogący Właściciel musi popchnąć akcję do przodu.
Angel, Alien, Degant:
Kiedy beztrosko bawiliście się w wesołych rolników zobaczyliście dym na horyzoncie i usłyszeliście krzyki.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ O to nie może być dobre musimy zobaczyć co tam się dzieje

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Ja pie**olę, idziemy tam!
Zwołał Heinricha i poszedł w stronę krzyków, przywołując do siebie Hansa i wampira.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Hans biegnie za Mauricem

[Kubeł1001]

Angel_Kubixarius

Pobiegł po gałęziach drzew do miejsca dymu, nie tracąc oczu z kompanów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I zobaczyliście… Palące się chaty, martwych wieśniaków, a także wiele orków, goblinów i centaurów zabijających każdego kto stanął im na drodze. A w tym tłumie wyraźnie górował ork siedzący na wielkim bawole. Wzniósł w górę prawą rękę, w której miał topór i powiedział:
‐ Ja Qurag, wielki orkowy zdobywca powiadam Wam, że skończyły się dni niewoli dla orków! Orkowie wolni! Orkowie zniszczą ludzi, krasnali, elfy i resztę tych, którzy ich zniewolili! Ojciec Niebo i Matka Ziemia będą nas chronić! Naprzód! Naprzód!
Po przemowie i entuzjastycznych krzykach orków, goblinów i centaurów wszyscy dość szybko opuścili to miejsce.