Sala Niebieskiej Diament [HOMEWORLD]

[Andreas D.]

Woj2000

Podchodzi, jednocześnie gorączkowo poprawiając swoje sfatygowane, ubrudzone ciuchy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dzień dobry. Cieszę się, że pojawiłeś się tutaj i mi zaufałeś.

[Andreas D.]

Woj2000

-A ja sie cieszę, że zostałem obdarzony podobnym zaufaniem przez panią, o Diamencie - powiedział dyplomatycznie, po czym skłonił głowę. - Proszę wybaczyć mój wygląd. Życie uciekiniera nie jest usłane różami. - dodał, spoglądając na swoją przemoczoną, pokrwawioną i poszarpaną koszulę oraz równie zdezelowane spodnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Proszę, nie będziemy przecież rozmawiać na taką odległość.
Diament podniosła Deweya i położyła go na oparciu na rękę swojego fotela, zostawiając Perłę na dole.
-A więc, widzę, że wywiązałeś się ze swojej części…

[Andreas D.]

Woj2000

-Dokładnie - powiedział, stojąc na oparciu i patrząc się na trzecią olbrzymkę, jaką spotkał osobiście w swoim życiu - Teraz pokornie proszę o wywiązywanie się z waszej części umowy, jak również ponownie wyrażam skruchę za cały ten ambaras. Nie mam w zwyczaju porywać innych.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Niebieska Diament wzięła Żółtą Perłę na dłoń i postawiła ją na warp, którego natychmiast użyła.
-Dziękuję. To wiele dla mnie znaczy.
Pogłaskała Deweya po głowie jednym palcem.
-A więc teraz wszystkie części jakich chciałeś zostaną dostarczone. Twoi przyjaciele i ty jesteście oczyszczeni ze wszelakich oskarżeń. Chciałbyś mi jeszcze potowarzysyć?
Uśmiechnęła się lekko.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey widząc jej uśmiech i słysząc jej propozycję zbaraniał. Przez chwilę znowu poczuł się jak kilkunastoletni uczniak, który zauroczył się w starszej koleżance. Szybko się jednak opamiętał i powiedział zawstydzony:
-Jeśli Diament tego chce, to mogę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dziękuję. Jestem bardzo samotna odkąd musiałam wysłać moją Perłę na tajną misję… To potrafi być dołujące… Jesteś z planety Ziemia, prawda?

[Andreas D.]

Woj2000

-Jak każdy człowiek - powiedział, siląc się na wesołość. - To nasz dom.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Powiedz, jak to jest? Jak się żyje na tej planecie?

[Andreas D.]

Woj2000

-Wszystko zależy od tego, gdzie dokładnie ktoś się urodzi - perorował, siedząc na krańcu rączki tronu - Jeśli ktoś urodzi się w północnej części planety, to ma nieco łatwiej, gdyż są tam łagodniejszy klimat i bardziej rozwinięte państwa, które dbają o swoich obywateli. Jeśli zaś w środkowej i południowej, to taki człowiek musi męczyć się od urodzenia nie tylko z niesprzyjającą naturą, ale i też z biedą, wojną i chorobami, gdyż znajdujące się tam państwa nie są tak rozwinięte jak te na północy. Wystarczy porównać poziom życia w takich Stanach Zjednoczonych do tego w Zimbabwe.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Brzmi okropnie. A co ty robiłeś na swojej planecie zanim wyruszyłeś w kosmos? Trudno mi stwierdzić czym się zajmowałeś, kiedy jesteś w takim stanie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Byłem burmistrzem! -powiedział dumnie, po czym widząc zdziwienie na jej twarzy, szybko dodał - Znaczy się, zarządcą miasta. Jednak odszedłem z tej funkcji i do czasu odlotu prowadziłem sklep z pączkami.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Czym są “pączki”?
Klejnoty przecież nie potrzebują jeść.

[Andreas D.]

Woj2000

-To takie jedzenie, bez którego ludzie mogą się obejść, gdyż uznajemy to za smakołyk. Najprościej mówiąc, to takie słodkie kółka zrobione z proszkowanych ziaren pewnych roślin i kilku innych składników.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Czy mógłbyś dla mnie zdobyć takiego “pączka”? Twój opis mnie zainteresował.

[Andreas D.]

Woj2000

Aż zaniemówił. W życiu nie spodziewał się, że kosmiczna arystokratka będzie kiedyś prosić go o pączki. Dodał jednak jowialnie:
-Jak wrócę na Ziemię wraz z kapitanem Larsem i ponownie otworzę zakład, to postaram się spełnić prośbę. Bo jak to mówią sprzedawcy na Ziemi: ,Klient nasz pan"!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Doskonale. Tym bardziej się cieszę, że twoi przyjaciele otrzymali części do naprawy ich statku. Powiedz mi jeszcze… Czy masz na swojej planecie kogoś, kogo kochasz?

[Andreas D.]

Woj2000

I cały miły nastrój prysł mu niczym bańka, ale bynajmniej nie taka klejnotowa.
-Może nie na Ziemi, ale… -mówił zasmucony - kocham jedną osobę, która jest tu niedaleko. Niestety swoim godnym żałowania zachowaniem doprowadziłem do tego, że ona mnie teraz nienawidzi.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Rozumiem Cię. Wszystko da się naprawić. Pamiętaj, żeby nigdy się nie poddawać. Jeśli chcesz się pogodzić, musisz robić wszystko co możesz zrobić dla tej osoby. I zdecydowanie napraw wszystko co zepsułeś.