Teren Obsydianowej Świątyni

[Andreas D.]

korobov

-Ludzie sporo płacą sporo za diamenty. Tylko nie należy przesadzać… Mniejsza… Zajmijmy się nią.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Killer:
Gdyby tylko dorwał Biała w swoje ręce…
Kor:
-W jakim sensie możemy się nią zająć?

[Andreas D.]

korobov

-Mówiłaś coś o swojej aurze patokinetycznej.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Natłukł by jej tak, że widziałaby do końca istnienia przez dupę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
-Och, racja. Zapomniało mi się.-ręce Niebieskiej pokryły się niebieską aurą.
Killer:
Ale uprzednio Biała by natłukła Czerwonemu tak, że w ogóle by nie widział do końca istnienia.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Westchnął. Uformował kulkę ognia i zaczął ją sobie podrzucać z nudów.

[Andreas D.]

korobov

Wystawiła Perłę w tym kierunku.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Killer:
Niebieska Diament coś kombinuje z Perłą. O, jakiś taki się… Weselszy Diament czuje. Dużo weselszy!
Kor:
Niebieska zaczęła emitować tą aurę. Perła zaczęła się śmiać, a Czarna czuje się wyjątkowo szczęśliwie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Czy te klejnoty, o których wspominasz… są ocalałymi z pogromu Diamentów buntownikami? - dopytała się Szmaragd, instykntowie wiedząc, że nie jest to możliwe. W końcu nic nie może się oprzeć połączonej mocy całej trójki z Diamentowej. Ale… po tylu dziwnych zdarzeniach nigdy nic nie wiadomo.

[Andreas D.]

korobov

Próbowała tłumić uśmiech. Patrzyła się tyłko na efekty u Perły.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Dziwne.
Nieco się uśmiechnął.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Woj:
-Tak, to one. No, w każdym razie Granat, Ametyst i Perła. Lapis jest z nami, ponieważ była wtedy uwięziona w lustrze do przesłuchań, a Perydot przyleciała stosunkowo niedawno. Wszystkie pozostałe Klejnoty zostały skażone.
Szmaragd poczuła się nagle taka jakby… Weselsza.
Kor:
Niezła ta aura Niebieskiej, prawie jak terapia.
Killer:
Ma ochotę się śmiać.

[Andreas D.]

korobov

Chyba Niebieskiej nigdy się nie “wypłaci” z tego.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Hola hola, co to to to nie. Nie będzie śmieszkowania.

[Andreas D.]

Woj2000

Szmaragd dala wyraz swojej tajemniczej wesołości leko unosząc kąciki ust, jak również odzywając się z radosnym zaśpiewem do Stevena:
-Oj tam, nie mówmy już o takich rzeczach. Chodźmy zobaczyć twój dom, dobrze?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
Kto by pomyślał, że Niebieska jest AŻ TAK szczęśliwa?
Killer:
Nawet troszeczkę?
Woj:
Steven się zaśmiał również z szerokim uśmiechem na ustach.
-Świetny pomysł, Emmy! // Nie wiem jak przetłumaczyć to zdrobnienie.// -powiedział szczęśliwie Steven, tym razem biegnąc i trzymając Szmaragd za rękę.

[Andreas D.]

korobov

Niesamowite… Nogdy taka nie była… To jakiś cud! Cud jakiś. I w tym momencie zaczęła się histerycznie śmiać.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Nawet troszeczkę.

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem uradowana Szmaragd idzie sobie wraz z Stevenem, trzymając go za rękę. Nawet nie myślała o tym, że gdyby ktoś z jej dawnej załogi zobaczył ją w takiej sytuacji, tak radosną przy istocie organicznej, to by chyba uznał, że mu oczy szwankują. Taka chłodna i bezwzględna Admirał, a cieszy się jak organiczne dziecko przy… organicznym dziecku, które jednocześnie jest Diamentem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
Niebieska Diament dalej emituje aurę i sama lekko się śmieje.
Killer:
A to dlaczego? Co w tym złego?
Woj:
No cóż, ten dzieciak jest całkiem miły. Tak miły, że Szmaragd odczuwa z nieznanego powodu ogromne szczęście. I w dodatku chyba pierwszy raz ktoś nie złośliwie lub prześmiewczo zdrobnił nazwę Miętowej Szmaragd. To… Całkiem miłe. Tymczasem Steven zaczął wbiegać po schodach i pokazywać, żeby Miętowa poszła za nim.