Nowy Asgard

[Andreas D.]

korobov

Vergis
-Tej panie długo nie było?
Czarna tylko się spojrzała i przytroczyła ten metal do pasa. A w międzyczasie zaczęła szykować formę na nowy młot. Z jednej strony niczym normalby młot, a z drugiej ostrze niczym u topora. Otwór na rękojeść też.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Vergis:
-120 milionów lat, cukiereczku.
Vergis:
Hmm… Brzmi jak coś, co spodoba się Thorowi nawet bardziej od naprawy Mjölnira.

[Andreas D.]

korobov

Czarna
Szykuje więc taką formę.
Vergis
-Może dałeś jej nadzieję, że żyjecie?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Czarna:
Po chwili ukończyła. Jest piękna…
Vergis:
-Cholera… Ej, o tym nie pomyślałem! Mądra głowa, moja ty ty! - powiedział, a następnie zaczął czohrać Vergisa po łebku.

[Andreas D.]

korobov

Vergis
Lekko się zaśmiał.
Czarna
Ułożyła formę w miejscu odpowiednim, a Uru w miejscu, gdzie promień będzie padał.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Vergis:
-No po prostu geniusz tysiąclecia! Nie! Geniusz ostatnich miliardów lat!
Czarna:
Teraz pozostaje chyba tylko włączyć to, co roztopi Uru… Wiadomo co.

[Andreas D.]

korobov

Vergis
-Nie przesadzajmy…
Czarna
-Aktywowqć gwiazdę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Vergis:
-I do tego jaki skromny!
Czarna:
Thor dotknął gwiazdy, która po chwili zaczęła się powoli otwierać.

[Andreas D.]

korobov

Czarna
Odsunęła się od promienia.
Vergis
-Tato, naprawdę…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Czarna:
A promień wystrzelił i zaczął topić Uru.
Vergis:
-Ale czy na pewno tato? Spójrz do tyłu.

[Andreas D.]

korobov

Vergis
Spojrzał się do tyłu z miną o wyrazie “Nie no”.
Czarna
Obserwuje ten spektakl.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Vergis:
Zobaczył tatę w szlafroku siedzącego na fotelu i pijącego coś z kubka.
Czarna:
Dawno nie miała okazji oglądać topiącego się Uru…

[Andreas D.]

korobov

Czarna
A no dawno.
-W topienu metalu zawsze jest coś cudownego.
Vergis
Tylko podszedł do niego i się położył.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Czarna:
Jakieś 120 milionów lat.
-Dla mnie to po prostu topienie metalu.
Vergis:
Zanim się zorientował, zobaczył, że leży sam na fotelu…

[Andreas D.]

korobov

Vergis
Przywarł ostro pazurami do fotela i nerwowo się ogląda.
Czarna
-Ja nawet lubię, jak drobne fal żłobią skałę. Zobacz, niby nic, a… W końcu skała runie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Vergis:
Tata sobie siedzi na fotelu obok i je bułkę.
Czarna:
-Ja zawsze wolałem jednak coś szybszego niż żłobienie się skały w naturalnych warunkach.

[Andreas D.]

korobov

Czarna
-Nie zrozumiałeś mnie.
Vergis
Tylko patrzy się na bułkę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Czarna:
-Najwidoczniej nie zrozumiałem.
Vergis:
Bułka nie zostawia okruchów… DZIWNE.

[Andreas D.]

korobov

Czarna
-Po prostu ja patrzę na wszystko jak na małe dzieła sztuki.
Vergis
-Nie ma Cię tu, racja?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Czarna:
-A więc jednak Cię zrozumiałem. Ja po prostu wolę bardziej… Emocjonujące czynności.
Diament zauważyła, że metal już się stopił.
Vergis:
-Być może. - odpowiedział niby-tata.