Nowy Asgard

[Andreas D.]

korobov

Nałożył na siebie niewidzialnośći, zakopał się głębiej, skulił i koc na wierzch.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biała pani otworzyła szafę, a następnie zdjęła akurat ten koc, który był na Vergisie.
-Nie wiem co u ciebie w szafie robi pół naga pół smoczyca rzucająca iluzje, ale właśnie zaczynam wątpić w to, czy jesteś pełnoletni… - powiedziała zrezygnowana.

[Andreas D.]

korobov

-Witam… - powiedział lekko przestraszony i zszokowany.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biała pani się odwróciła w kierunku szafy.
-Ech… Powiesz mi chociaż kim jesteś, dziewczyno?

[Andreas D.]

korobov

-Może… Niech pani usiądzie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biała pani usiadła na brzegu łóżka i oparła głowę o ręce.

[Andreas D.]

korobov

-Jestem Vergis, proszę pani.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biała pani przymrużyła oczy i zaciśnęła wargi.
-Powtórz swoje imię, ale powoli.

[Andreas D.]

korobov

-Vergis. - powiedział powoli i wyraźnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biała pani dotknęła Vergisa w ramię.
-Nie mówię, że nie, ale… Jak?

[Andreas D.]

korobov

-Budzę się i…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Rozumiem.

[Andreas D.]

korobov

-Ja… Nie chciałem smucić Różowej… Po prostu… Bałem się, jak zareaguje.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Mogę jej to za ciebie wytłumaczyć, jeśli chcesz.

[Andreas D.]

korobov

-Bardzo bym prosił.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dobrze. Trzymam za Ciebie kciuki, Vergis. - odpowiedziała Biała pani, a następnie się lekko uśmiechnęła.

[Andreas D.]

korobov

-Dziękuję. Naprawdę bardzo dziękuję.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biała pani jeszcze raz rzuciła uśmiechem i wyszła z pokoju.

[Andreas D.]

korobov

Westchnął po cichu z lekką ulgą.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Uwielbiam tą kobietę… - westchnął cicho tata.