Las Nieznandia [ZIEMIA?]

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-ANDY, SZYBKO, ODWRÓĆ SIĘ, TO JEST ZA TOBĄ! - krzyknęła przerażona Perydot, zrywając się na równe nogi oraz pokazując palcem na coś za plecami Andy’ego DeMayo.

[Andreas D.]

Woj2000

Andy szybko wyciągnął rękę z rakietnicą z kieszeni, po czym chyżo odwrócił się, jednocześnie gotując się do odczołgiwania się, strzału bądź ucieczki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Za Andym jak się okazało, stoi bardzo wysoka humanoidalna sylwetka. Nie widać u niej żadnych szczegółów, tylko wielkie oczy oraz smukłą, figurę. Może mierzyć nawet dwa metry…
-Państwo się zgubiło? - spytał się RACZEJ on bardzo niskim i głębokim głosem, ale jednocześnie ze słyszalnym wychowaniem.

[Andreas D.]

Woj2000

Andy, wciąż siedząc, odruchowo wycelował w niego pistoletem sygnałowym, po czym odpowiedział z mocno akcentowanym niepokojem w głosie.
-K-ktoś ty? K-kim j-jesteś?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ja? Ja mam wiele różnych określeń. Ale ty, ktoś, kto w tych czasach zachowuje konserwatywne poglądy? Szanuję takich ludzi. Możesz do mnie mówić na “ty”. -Andy poczuł satysfakcję z łechtania jego ego i nie pomyślał, skąd ten nieznajomy może w ogóle o takich rzeczach wiedzieć.

[Andreas D.]

Woj2000

Słysząc tę pochwałę, Andy uspokoił się nieco i opuścił rakietnicę.
-Och… miło spotkać kogoś, kto ma szacunek dla tradycyjnych wartości. - odpowiedział nieco niepewnie, choć miłym tonem - W każdym razie, ja z Perydot - tu wskazał ruchem głowy na swoją krewną - nie zgubiliśmy się, tylko rozbiliśmy się, przez co ja złamałem rękę. Znasz może jakieś miejsce w okolicy, gdzie mają lekarza? Albo chociaż drogę do domu Zacharego DeMayo, który ponoć jest tu drwalem?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tajemnicza postać słysząc imię brata Andy’ego syknęła, jakby ze złości.
-Proszę nie wypowiadaj przy mnie imienia tego dwulicowego zdrajcy. I nie wspominaj o mnie temu dwulicowemu zdrajcy. Jesteśmy… Skłóceni, mówiąc bardzo delikatnie. A lekarz… Nie sądzę, aby w okolicach był lekarz. Mogę Cię natomiast doprowadzić do domu mojej dobrej przyjaciółki Adelajdy. Jest znakomitą zielarką oraz wróżką, jeśli wierzysz w takie rzeczy. - odpowiedział dość neutralnym i przyjemnym dla ucha tonem. Perydot natomiast schowała się za Andym.

[Andreas D.]

Woj2000

-W tej sytuacji przyjmę każdego, kto zna się na medycynie. Dziękuję za chęc pomocy. - skwitował, wstając i wystawiając dłoń na przywitanie - I przy okazji: nazywam się Andy. Andy Demayo.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nieznajomy przyjął wyciągniętą dłoń. Jego ręka jest twarda i zimna, o długich szpiczastych palcach. Ogółem, jest to bardzo smukła osoba. Chyba nosi ciemne ubrania, bo nawet z boiska nie da się dojrzeć żadnych szczegółów tego osobnika.
-Jestem… Z zasady nie podaję imienia nieznajomym.

[Andreas D.]

Woj2000

-Jest to zrozumiałe, Poza tym, to nie jest zbytnia pora ni miejsce na bruderszaft, by bliżej się zapoznawać. - powiedział szyderczo, po czym dodał poważniej - To… daleko do tej całej Adelajdy?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Postać się zaśmiała swoim niskim głosem.
-Gdyby poczucie humoru wyznaczało bogactwo, to byłbyś najbogatszym człowiekiem świata. A do Adelajdy? Hm… Jestem pewien, że to niedaleko stąd. Na północ. Dam Ci przyjacielskie ostrzeżenie… Po tych lasach grasują niebezpieczne zwierzęta. Trzymaj się stałej drogi i pod żadnym pozorem nie zapalaj jakiegokolwiek światła. Och, jeśli napotkasz się na takie małe, czarne żółwie, to możesz być pewien, że są jadalne. - odpowiedział troskliwym tonem tajemniczy wędrowiec.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dzięki za rady. - odpowiedział wesoło, po czym dodał - To my już będziemy się zbierać.
Po czym zwrócił się do zielonej towarzyszki niedoli.
-Dobra, Perydot, słyszałaś rady pana, idziemy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Mam nadzieję, że się jeszcze tutaj spotkamy. Życzę miłego dnia. - odpowiedział, a następnie zniknął w krzakach tak szybko, że wyglądało jakby dosłownie lewitował.
-ON BYŁ PRZERAŻAJĄCY! - wydarła się Perydot.

[Andreas D.]

Woj2000

-Ej, nie obrażaj go! - zaprotestował - Człowiek wyciągnąl do nas pomocną dłoń, rady udzielił, a ty narzekasz…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-ALE ON MIAŁ ROGI! JAK MIAŁAM SIĘ NIE BAĆ KOLESIA Z ROGAMI?! - zaprotestowała Perydot głośniej od Andy’ego.

[Andreas D.]

Woj2000

-Zaraz… jakie rogi? - zapytał się zdziwiony - Chyba coś ci się przywidziało. To pewnie gałęzie się tak ułożyły i ci się zdawało.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No może… Ale wydawało mi się, że miał rogi! Ale przyznasz, że miał straszny głos! A te oczy to już w ogóle jak z koszmaru!

[Andreas D.]

Woj2000

-No… fakt. - odpowiedział nieco niepewnie, przypominając sobie te szczegóły - Ale nie oceniajmy po pozorach. W gruncie rzeczy, to jednak porządny człowiek, prawda? Ale nie mówmy już o tym. Chodźmy, im szybciej dotrzemy do Adelajdy, tym lepiej dla mojej ręki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ale czy my w ogóle wiemy, jak wygląda dom Adelajdy? Wiemy tylko to, że jest na północ… - odpowiedziałaś Perydot szybki szykując się do wyruszenia w podróż do domu owej zielarki.

[Andreas D.]

Woj2000

-Oj, daj spokój. - odpowiedział nieco lekceważąco - Jesteśmy w środku lasu! Na pewno niewiele jedt tu domów. Jest duża szansa, że pierwszy, na który natrafimy, będzie tym właściwym.
Kiedy skończył mówić, zaczął rozgłądać się po okolicy. W tej ciemności próbował dostrzec rosnący na drzewach mech - uniwersalny znak wskazujący północ.