Las Nieznandia [ZIEMIA?]

[Andreas D.]

Woj2000

-To dobrze… - powiedział, po czym zaraz dodał nieco bardziej nieśmiało, jakby się wstydził - A, i wiesz co? Żałuję, że nie mówiłem tego wcześniej, ale cieszę się, że nic się tobie nie stało.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ja… Też się cieszę, że nic się nie stało… A tak właściwie stało. No tos się cieszę, że… Żyjesz? - odpowiedziała Perydot tonem porównywalnym z tonem swojego rozmówcy.

[Andreas D.]

Woj2000

Po długim milczeniu w końcu niepewnie odparł.
-Wiesz… może cieszenie się zostawimy na później? Zastanówmy się raczej, w którym kierunku jest północ…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To chyba tam gdzie tą droga, nie? Poza tym, ja bym chciała pójść w kierunku przeciwnym od tego, w którym poszedł ten wielkooki… Czyli tą dróżką.

[Andreas D.]

Woj2000

-Czyli postanowione. Idziemy wzdłuż drogi. - oznajmił zdeterminowany, po czym natychmiastowo dodał, wchodząc na ścieżkę - I bądźmy dobrej myśli. Skoro jest tu ścieżka, to znaczy,że dokądś prowadzi. Na pewno do cywilizacji.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No racja. A może rozmawiajmy po drodze? Co jak co, ale z tymi zwierzętami to uwierzyłam temu dziwakowi… Proszę, chodźmy już szybciej.

[Andreas D.]

Woj2000

-Jasne. I ze światłem też lepiej uważać. - powiedział rozpoczynając wędrówkę po ziemnej ścieżce w tsjemniczym, dziwnym lesie wraz ze swoją zieloną towarzyszką.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Aż dziw, że Zachary wybrał taki dziwny las, zamiast jakiegoś spokojnego gaju. Legendy o Bestiuszu też na pewno nie wzięły się znikąd…

[Andreas D.]

Woj2000

W każdej legendzie jest ziarno prawdy. Może w dalekiej przeszłości po prostu grasował tu jakiś psychol lubiący dzieci.
-* Tfu, z takimi to tylko jedno zrobić… * - pomyślał z pogardą, idąc dalej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A swoją drogą, że wygląd tego nowego znajomego Andy’ego jest dosyć niepokojący. Ogromne oczy odbijające światło, ciemny ubiór, tak ciemny, że nie widać nawet zarysu jego nosiciela w ciemnościach, zlewanie się z tłem…

[Andreas D.]

Woj2000

Aż chciałoby się powiedzieć, że wygląda prawie dokładnie tak, jak Bestiusz z historii Drzewiarza. Tylko lampy mu brakuje.
Ale Andy już przestaje myśleć o tych głupotach. Bestiusz to tylko głupi element głupiego folkloru. Innymi słowy, nie istnieje i nic złego nie zrobi ani jemu, ani Perydot. Za to sam nieznajomy okazał się bardzo uczynny i pomocny dla potrzebujących.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Przy myśleniu o ciekawych rzeczach podróż bardzo szybko schodzi. Andy zobaczył klasyczną tawernę, rodem z XIX wieku. Może w tej tawernie wynajmuje pokój owa Adelajda? Warto będzie to sprawdzić, definitywnie.

[Andreas D.]

Woj2000

Widząc ten przybytek, Andy szczerze się uśmiechnął i zatarł ręce.
-No, po prostu świetnie! - odezwał się zadowolony - Gospoda! Wreszcie jakiś prawdziwy pozytyw w tej sytuacji.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot spojrzała najpierw na gospodę, a potem na Andy’ego.
-Będziemy tutaj nocować, czy zamieszkamy na stałe? - spytała się niepewnie, widząc zadowolenie Andy’ego z sytuacji.

[Andreas D.]

Woj2000

Andy spojrzał się nieco zdziwiony na nią, po czym odpowiedział.
-Zamieszkać? Chyba sobie żartujesz! Przenocujemy tam tylko i przy okazji zapytamy się o Adelajdę. Albo chociaż o mojego brata.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Uff, to dobrze. No to co, idziemy tam, bo co innego nam zostało? - odpowiedziała Perydot zmierzając już powoli przed siebie.

[Andreas D.]

Woj2000

-No jasne. -odpowiedział, również idąc przed siebie - No, zobaczymy, co reprezentuje sobą ta karczma.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po chwili stanęliście przed jej drzwiami. Perydot próbuje dosięgnąć klamki, ale jest niestety dla niej za niska. To robota dla Andy’ego.

[Andreas D.]

Woj2000

-Zielonko, wstrzymaj konie. - odezwał się żartobliwie, po czym podszedł do drzwi, po czym je otworzył, ukazując podwoje gospody.
-Panie przodem. - dodał, dając znak głową, by weszła pierwsza.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot wyszła i się rozejrzała. Andy na widok gospody aż poczuł nostalgię. Drewniane meble, przechadzająca się wte i wewte gospodyni, typowy, wiejski zapach, podchmielone towarzystwo biesiadujące z kuflami u boku - Andy poczuł się po prostu jak w domu. Czas się rozgościć, może coś popić?