Las Nieznandia [ZIEMIA?]

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A więc…

Z tym, że jest jeszcze jedno łóżko, na którym siedzi Perydot.

[Andreas D.]

Woj2000

Eidząc ten ascetyczny wystrój pomieszczenia, gwizdnął przeciągle.
-Fiu, fiu, przytulnie tutaj. - odpowiedział sarkastycznie, siadając na ,swoim" łóżku i przystępując do zdejmowania butów, by dać odpocząć trochę swoim nogom.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot rozejrzała się po pokoju.
-Jak dla mnie może być. - skomentowała obojętnie.
Trochę trudno się Andy’emu zdejmowało buty jedną ręką, ale ostatecznie osiągnął sukces.

[Andreas D.]

Woj2000

Buty to dla Andy’ego był pikuś w porównaniu z kolejnym krokiem - zdjęciem kurtki tak, by nie urazić swojej złamanej ręki w międzyczasie. Aby to zrobić, rozwiązuje ,szyny" z gogli i daje im swobodnie opaść na łóżko. Następnie rozpina kurtkę i wyciąga zdrową rękę z rękawa, zostając w połowie ubrany w pilotkę.
-Perydot, taka mała prośba. - odezwał się, kiedy już uporał się z łatwiejszą częścią zadania - Mogłabyś pociągnąć mi za rękaw, ale tak delikatnie, jak potrafisz?
Kiedy to powiedział, wystawił uszkodzoną kończynę na tyle, na ile mógł, by ułatwić Perydot zadanie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot zbliżyła się do złamanej ręki Andy’ego, uprzednio zeskakując ze swojego łóżka i zaczęła powoli egzekwować polecenie. Zajęło to około 45 sekund, ale ostatecznie udało się tej dwójce, wspólnymi siłami zdjąć kurtkę.
-Proszę bardzo. - powiedziała Perydot, trzymając w dłoni kurtkę swojego przyjaciela.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dziękuję ci bardzo. - powiedział zadowolony, jednocześnie przystępując do ponownego ,montowania szyn" na swojej ręce - Jesteś naprawdę złotą kobietą, wiesz?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot się lekko zarumieniła na kolor jasnozielony.
-Och, n-naprawdę? - spytała się onieśmielona komplementem od Andy’ego.

[Andreas D.]

Woj2000

-Naprawdę, moja kochana kosmiczna krewno. - odpowiedział równie wesoło, upewniając ją w prawdziwości swoich słów - Bez ciebie pewnie nadal bym pewnie siedział przy wraku i próbował sobie opatrzyć rękę. I zajęłoby mi pewnie tak dużo czasu, że jeszcze jaki Rozbójnik by mnie znalazł i okradł.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot się zaśmiała.
-A ja gdyby nie ty, to może bym przez tydzień próbowała znaleźć niebieskie kwiatki. - odpowiedziała równie wesoło co Bill, wskakując ja łóżko i się na nim kładąc.

[Andreas D.]

Woj2000

-I chyba byłoby to dla ciebie lepszym rozwiązaniem. - odpowiedział już nieco bardziej ponuro, dalej zmagając się z temblakiem - Byłabyś ze swoją… wodną koleżanką i nie musiałabyś się błąkać z kimś, kto rozbija się samolotem po lasach…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nic się nie stało. Najważniejsze jest to, że żyjemy i czujemy się względnie dobrze. I hej, nawet nie jesteśmy głodni, ani zmęczeni! Jestem pewna, że wszystko będzie dobrze! - odpowiedziała Perydot entuzjastycznie.

[Andreas D.]

Woj2000

Andy lekko się uśmiechnął, szłysząc tak pozytywne podejście Perydot do sytuacji, którą fatalista Andy mógłby dawno przekreślić.
-Ta… masz rację. Ale odchodząc od tego: mogłabyś się odwrócić? Albo chociaż zakryć oczy?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot zdziwiona uniosła brew.
-No dobrze… - odrzekła niepewnie, a następnie zgodnie z poleceniami Andy’ego zamknęła oba oczy.

[Andreas D.]

Woj2000

A w międzyczasie Andy wyjął z tylnej części plecaka krótkie, sportowe spodenki, które służyły mu za substyt piżamy, i przebrał się w nie, wcześniej zdejmując swoje beżowe dżinsy.
-Dobra, już po wszystkim. -odpowiedział, próbując jedną ręką złożyć te spodnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Podczas gdy samo zakładanie piżamy poszło mu jako tako, to składanie spodenek… Lekko mówiąc, idzie mu bardzo źle.

[Andreas D.]

Woj2000

Nie chcąc się już się z nimi męczyć, po prostu daje sobie spokój i kładzie te niezłożone spodnie, podobnie jak inne, pozostałe elementy (takie jak kurtka, podkoszulka i uszanka) byle jak, niemalże na kupę, na stoliku obok łóżka. Po prowizorycznym rozwiązaniu tego problemu, Andy w samej ,żonobijce" i spodenkach kładzie się na łóżku, rad z tego, że będzie mógł się przespać i przemyśleć dzisiejsze wydarzenia.
-Perydot? - zagadnął, już leżąc - Myślisz, że uda nam się szybko dojść do tej całej Adelajdy?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Łóżko jest całkiem znośne. Luksusów nie ma, ale raczej będzie się dało przespać noc bez bólu kręgosłupa po przebudzeniu się. A z ubraniami nie warto się męczyć, skoro Andy i Perydot i tak wyruszają nazajutrz w dalszą drogę. Zielona towarzyszka Andy’ego najpierw odpowiedziała mruknięciem, jakby się nad czymś zastanawiała. Następnie odrzekła Andy’emu:
-Nie mam pojęcia. Nawet nie wiem przecież, gdzie dokładnie ona mieszka!

[Andreas D.]

Woj2000

-Cóż, pozostaje nam dalsze trzymanie kursu według wskazówek nieznajomego.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A tuż po tym idziemy do twojego brata Zacharego, tak?

[Andreas D.]

Woj2000

-Oczywiście. A potem spadamy jak najdalej od tego dziwacznego lasu. Na całe szczęście niewiele z tej przygody nie stracę, bo ja i mój samolot jesteśmy ubezpieczeni.