Las Nieznandia [ZIEMIA?]

[Andreas D.]

Woj2000

A w międzyczasie Andy wyjął z tylnej części plecaka krótkie, sportowe spodenki, które służyły mu za substyt piżamy, i przebrał się w nie, wcześniej zdejmując swoje beżowe dżinsy.
-Dobra, już po wszystkim. -odpowiedział, próbując jedną ręką złożyć te spodnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Podczas gdy samo zakładanie piżamy poszło mu jako tako, to składanie spodenek… Lekko mówiąc, idzie mu bardzo źle.

[Andreas D.]

Woj2000

Nie chcąc się już się z nimi męczyć, po prostu daje sobie spokój i kładzie te niezłożone spodnie, podobnie jak inne, pozostałe elementy (takie jak kurtka, podkoszulka i uszanka) byle jak, niemalże na kupę, na stoliku obok łóżka. Po prowizorycznym rozwiązaniu tego problemu, Andy w samej ,żonobijce" i spodenkach kładzie się na łóżku, rad z tego, że będzie mógł się przespać i przemyśleć dzisiejsze wydarzenia.
-Perydot? - zagadnął, już leżąc - Myślisz, że uda nam się szybko dojść do tej całej Adelajdy?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Łóżko jest całkiem znośne. Luksusów nie ma, ale raczej będzie się dało przespać noc bez bólu kręgosłupa po przebudzeniu się. A z ubraniami nie warto się męczyć, skoro Andy i Perydot i tak wyruszają nazajutrz w dalszą drogę. Zielona towarzyszka Andy’ego najpierw odpowiedziała mruknięciem, jakby się nad czymś zastanawiała. Następnie odrzekła Andy’emu:
-Nie mam pojęcia. Nawet nie wiem przecież, gdzie dokładnie ona mieszka!

[Andreas D.]

Woj2000

-Cóż, pozostaje nam dalsze trzymanie kursu według wskazówek nieznajomego.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A tuż po tym idziemy do twojego brata Zacharego, tak?

[Andreas D.]

Woj2000

-Oczywiście. A potem spadamy jak najdalej od tego dziwacznego lasu. Na całe szczęście niewiele z tej przygody nie stracę, bo ja i mój samolot jesteśmy ubezpieczeni.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To całe szczęście. Przynajmniej dostaniesz jakieś odszkodowanie. Tyle dobrego… Kładziemy się już spać?

[Andreas D.]

Woj2000

-Możemy iść. - odpowiedział - Chyba, że przed snem chcesz jeszcze się czymś podzielić. Jakimiś zwierzeniami czy coś.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot się przez chwilę zastanowiła.
-Poza tym, że złości mnie, że Lapis tak po prostu wróciła do Jaspis, to chyba nic szczególnego. - powiedziała spokojnie po chwili myślenia.

[Andreas D.]

Woj2000

-Rozumiem. Obawiasz się, że sytuacja z toksycznym związkiem się powtórzy i znowu stanie się coś złego, prawda? - dopytał ostalgicznie, w pełni rozumiejąc troskę i rozterki swojej krewniaczki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak. Dokładnie tego się obawiam… One były dla siebie… Po prostu złe. Nie chcę, żeby znowu krzywdziły się nawzajem. - odpowiedziała, spuszczając głowę do dołu.

[Andreas D.]

Woj2000

-Cóż, najważnoejsze, że ich toksyczność nie połączy się w wielką, złą, olbrzymią formę wielkiej kosmitki. - odpowiedział spokojnie, po czym dodał już niepewnie - Czy… już tak się stało?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot miała przez chwilę minę “Ojć”.
-Tak, tak się już raz stało. - odpowiedziała krótko i z lekkim przerażeniem.

[Andreas D.]

Woj2000

-Cóż, w takim razie, to był chyba bardzo, BARDZO zły pomysł, by tu przyjeżdżać. Wiesz co? Zróbmy jak najszybciej poprzednio ustalone punkty i wracamy tak szybko, jak to możliwe do cywilizacji i wezwijmy pozostałe Klejnoty. One powinny sobie z tym poradzić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A to my nie mieliśmy takiego planu odkąd zdecydowaliśmy się odlecieć jeszcze kiedy byliśmy przy stodole? - spytała się zdziwiona Perydot.

[Andreas D.]

Woj2000

-No… tak, mieliśmy taki zamiar - odpowiedział nieco skonfundowany - Tylko w tamtym czasie myśleliśmy raczej o ulotnieniu się z okolicy niż o wzywaniu Stevena w związku z wściekłą olbrzymką…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ach, rozumiem. - odpowiedziała spokojnie Perydot - Z tym, że to dość trudna do przewidzenia sprawa, bo nie wiem, czy po wszystkim którakolwiek z nich będzie miała ochotę na fuzję.

[Andreas D.]

Woj2000

-To tego to tym bardziej nie wiem. Ale pomartwimy się tym później. Mamy teraz swoje problemy, prawda?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak, takie jak na przykład twoja ręka. Powinniśmy już odpoczywać, a w każdym razie ty.