Las Nieznandia [ZIEMIA?]

[Andreas D.]

Woj2000

-Zawsze jest jakaś nadzieja, Perydot, pamiętaj o tym. - kontynuował budującą mowę - I, mimo wszystko, nawet my ją mamy. Podobnie jak mamy szansę na wydostanie się stąd. Ten koń nie sprowadził nas tu bez powodu, więc coś tu na pewno musi być. A jak faktycznie będzie to… zawsze możemy wejśc do tej całej willi i po prostu poszukać wskazówek, gdzie znajduje się wyjście z lasu lub ta cała Adelajda. Na pewno sobie jakoś poradzimy. Ewentualnie po prostu weźmiemy kawał żelastwa i z pomocą twoich metalowych mocy stąd odlecimy. Innymi słowy: coś się wymyśli. Ale musimy wziąć się wszyscy w garść i nie poddawać się.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot wciąż trochę popłakuje, ale zdecydowanie nie jest to tak drastyczna rozpacz jaka u niej występowała dosłownie przed chwilą. Po wysłuchaniu całości mowy puściła Andy’ego, a następnie otarła twarz z łez i się lekko uśmiechnęła do wybawcy jej psychiki.
-Tak… Tak… Jakoś sobie… Poradzimy. Masz rację Andy, poradzimy sobie… - powiedziała cicho sama do siebie, powoli dochodząc już do dawnej siebie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Oczywiście, że sobie poradzimy. - mówi dalej iście kojącym głosem - A zwłaszcza Ty sobie poradzisz. Jesteś przecież Klejnotem, a wy sobie zawsze radzicie dzięki tym swoim mocom i umiejętnościom.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No… Moce przecież wszystkiego nie rozwiążą…-odpowiedziała sceptycznie Perydot, patrząc przy tym na swoje ręce, a potem do góry, jakby chciała spojrzeć na swój klejnot.

[Andreas D.]

Woj2000

-To prawda. Ważne jest przecież, co ma się tu. - powiedział, pokazując na swoje czoło - Tylko rozsądek może nam tu pomóc. Zgodzisz się z tym, co nie?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak… Zgadzam się z tym. - odpowiedziała, uśmiechając się do Andy’ego trochę szerzej niż wcześniej.

[Andreas D.]

Woj2000

-To naprawdę świetnie, że się rozumiemy, Perydot. - odpowiedział spokojnie, uśmiechając się w jej stronę - Lepiej ci już?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak… Trochę mi już lepiej. Wow, dzięki Andy. - odpowiedziała Perydot, już prawie całkiem w swoim dawnym humorze.

[Andreas D.]

Woj2000

-Chcesz tu jeszcze zostać i całkowicie dojść do siebie? - zapytał się z troską, jakiej nie słyszał u siebie od bardzo dawna.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie, nie ma czasu do stracenia. Musimy jak najszybciej po prostu się stąd wydostać! - odpowiedziała zdeterminowana Perydot.

[Andreas D.]

Woj2000

• W takim razie, pierwsze co trzeba zrobić, to rozejrzeć się tu bardziej i jeszcze raz. - powiedział równie zdeterminowany - W końcu ten koń nie zaprowadził nas tu bez powodu. Jeśli to nic nie da, to po prostu wejdziemy do tego domu i poszukamy jakiś wskazówek tam. W końcu nie uwierzę, że ten cały Endicott nie prowadził jakichś notatek.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak, jak najbardziej! A więc, pora się rozejrzeć! - odpowiedziała Perydot, a następnie dosłownie wyskoczyła na zewnątrz i zaczęła się rozglądać.

[Andreas D.]

Woj2000

No… i taka determinacja mu się podoba!
-To ty poszukaj na zewnątrz, a ja jeszcze raz przeszukam tą szopę! - wykrzyknął, po czym wstał i ponownie zaczął rozglądać po tym, wydawać by się mogło, pustym pomieszczeniu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Hm… Andy jak na razie nie zauważa niczego szczególnego… Ale to może być złudzenie. Trzeba szukać dalej.

[Andreas D.]

Woj2000

W takim razie rozgląda się i przeszukuje dalej tą szopę. Zarówno w poszukiwaniu jakichkolwiek śladów po Endicottcie, jak i jakich innych wskazówek co do lokacji Adelajdy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ani jednego celu poszukiwań Andy’ego ani drugiego celu poszukiwań Andy’ego w szopie nie ma.

[Andreas D.]

Woj2000

Zawiedziony wynikami swoich poszukiwań, postanowił jeszcze, po raz ostatni, obadać tą przeklętą szafę, by upewnić się, że na pewno nie jest tylko i wyłącznie zwyczajny mebel.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I tutaj Andy zobaczył coś… Ciekawego. Podczas gdy sama szafa nie jest niczym nadzwyczajnym, to POD nią jest drewniany właz, który do tej pory nie został zauważony ani przez Andy’ego ani Perydot.

[Andreas D.]

Woj2000

No, i to jest w końcu jakaś dobra wskazówka! Widać ten koń nie wyprowadził ich w pole i… chyba należą mu się jakieś przeprosiny czy coś w tym rodzaju.
-PERYDOT! PERYDOT! -krzyknął raźno w stronę otwartych drzwi do szopy - ZNALAZŁEM COŚ!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot wpadła podekscytowana do środka rozglądając się jak szalona i prawie przewracając swojego przyjaciela.
-CO MASZ?! - krzyknęła podekscytowana wiadomością od Andy’ego.