Paryż [ZIEMIA]

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Naprawdę pani tak uważa? To bardzo z pani strony miło. Ludzie przeważnie się z tego wyśmiewają i zalewają dennymi żartami o wzroście i kotach… - odpowiedział pozytywnie zaskoczony, a nastepnie odwrócił głowę w kierunku Perły, ukazując lekki uśmiech w jej stronę.

[Andreas D.]

Historyjka

Ucieszyła się widząc uśmiech mężczyzny. Sama również się uśmiechnęła (ponownie) - Dlaczego? Ja nigdy się nie śmieję z innych. Nie chcę zranić niczyich uczuć, poza tym akurat pana imię naprawdę uważam za ładne ^^

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dziękuję pani bardzo. Chyba jednak zawiodę się na pani mniej albo nawet wcale w porównaniu z poprzednim moim współlokatorem. Przywraca mi pani w tej chwili wiarę w gatunek ludzki. - powiedział bardzo zadowolony, a następnie trochę spowolnił, żeby mógł iść u boku Perły.

[Andreas D.]

Historyjka

• A kim był pana poprzedni współlokator, jeśli można spytać? - zapytała ze zwykłej ciekawości, nadal się uśmiechając.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Och… Wolałbym o tym naprawdę pani nie mówić. Paskudna sprawa była z tym idiotą, wolę sobie o tym nie przypominać. - odpowiedział szybko.

[Andreas D.]

Historyjka

• Rozumiem - posłała mu kolejny ze swych uśmiechów - Nie musi pan mówić, jeśli sprawia to panu dyskomfort.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dziękuję bardzo. No więc, idźmy już dalej. - odpowiedział, dodając przy tym lekki uśmiech, a następnie ponownie się wyprostował i skierował głowę do przodu.

[Andreas D.]

Historyjka

Szła więc z nim.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ciekawe, ile w rzeczywistości pozostało drogi?

[Andreas D.]

Historyjka

Na razie nie pytała o to ponownie, cierpliwość w końcu jest cnotą.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A głupio byłoby się co chwilę pytać ile jeszcze do punktu docelowego, prawda?

[Andreas D.]

Historyjka

Prawda.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I na pewno nie spodobałoby się to temu mężczyźnie. Na cierpliwego w sytuacjach takich jak ta to on nie wygląda.

[Andreas D.]

Historyjka

Zapewne tak jest.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To już prawie tutaj. - powiedział mężczyzna.

[Andreas D.]

Historyjka

• To fajnie! Swoją drogą, Paryż to pana miasto rodzinne czy przeprowadził się tu pan skądś? ^^

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Urodziłem się tutaj i jakoś tak do tej pory żyję. - odpowiedział, czekając aż będzie można przejść przez przejście dla pieszych.

[Andreas D.]

Historyjka

• To musi być wspaniale, od urodzenia żyć w mieście miłości… - powiedziała cicho, z rozmarzonym uśmiechem na twarzy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A czy ja wiem? Miasto jak miasto, wręcz się nudzi kiedy się tu mieszka od urodzenia. - odpowiedział obojętnym tonem.

[Andreas D.]

Historyjka

• Oh - została nieco sprowadzona na ziemię, choć nadal uśmiechała się lekko - Rozumiem. Mam nadzieję, że ja się jednak tutaj nie znudzę. Zawsze marzyłam, by zobaczyć Paryż na żywo! No… Prawie zawsze.