Szpital w stanie Jersey

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A więc, słucham. - odpowiedział, wyświetlając swoim komunikatorem holograficzną klawiaturę.

[Andreas D.]

Woj2000

Doug szybko, acz wyraźnie, podyktował odpowiedni numer, po czym cicho westchnął i przygotowywał się mentalnie na tą rozmowę. W końcu nie dość, że będzie musiał o wszystkim tu powiedzieć, to jeszcze będzie zmuszony do odpowiedniego lawirowania, by zachować temat T.A.R.C.Z.Y. i złoczyńców, póki co, w odpowiedniej tajemnicy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Natomiast agent na bieżąco wpisywał na holograficznej klawiaturze. Kiedy już skończył, klawiatura się schowała, a urządzenie zaczęło wydawać pipczące dźwięki.
-Zaraz będziesz mógł porozmawiać, tylko połączenie się zakoduje… - powiedział ochroniarz. Doug ma chwilę na ponownie przemyślenie planu rozmowy.

[Andreas D.]

Woj2000

Postarał się skinąć głową na potwierdzenie, po czym zaglębił się w tworzenie i dopracowywanie planów rychłej rozmowy z żoną.
-*Więc… na pewno powiem, że nie jest ze mną aż tak źle. No dobra, nie tak źle jak na kogoś połamanego. No i oczywiście o tym, że leżę w szpitalu. Ach, no i o tym, że zaatakowali nas zwykli terroryści. No i… jeszcze nie wspominać o tym superżołnierzu. Tak, to będzie dobry plan… *.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Skoro Doug już ułożył mniej więcej plan rozmowy w swojej głowie to wystarczy tylko zaczekać aż będzie można nawiązać połączenie.

[Andreas D.]

Woj2000

W takim razie oczekuje, lecz nie tak spokojnie, na ,zakodowanie" połączenia i możliwość rozmowy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po chwili ochroniarz podał Dougowi swój komunikator i powiedział:
-Po prostu, nie trzeba przykładać do ucha.

[Andreas D.]

Woj2000

Doug skinął głową na potwierdzenie, po czym na tyle, na ile mógł, przechylił głowę bliżej urządzenia, po czym niepewnie, jakby nie będąc przekonanym, że połączenie zostało faktycznie nawiązane, wypowiedział:
-Halo, Priyanko?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Odpowiedział mu głos jego kochanej żony:
-Cześć Doug. Coś się stało, że tak nagle dzwonisz? I czemu nie dzwonisz ze swojego telefonu?

[Andreas D.]

Woj2000

No i w tym momencie, w chwili ,konfrontacji, trochę go wcześniejsza pewność siebie i zdeterminowanie nieco opuściło, jednak udało mu się spokojnie powiedzieć:
-Jakby to powiedzieć… był poważny wypadek w pracy i teraz jestem w szpitalu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Priyance aż z tego wszystkiego odebrało mowę. Po prostu milczy.

[Andreas D.]

Woj2000

Cóż… Doug mógł się tego po prostu spodziewać. Jednak i tak kontynuował dalej.
-Jestem… trochę połamany i cały w gipsie, ale przynajmniej tyle dobrego, że nie stało się nic gorszego…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kontynuacja milczenia, choć połączenie z pewnością wciąż jest nawiązywane.

[Andreas D.]

Woj2000

-No i… ze względu na to, co się działo, chyba nie mogę powiedzieć lokalizacji szpitala, w którym się znajduję… - odpowiedział dalej niezbyt pewnie, lecz przerwał i zwrócił się półgłosem do agenta.
-Mogę jej powiedzieć? W końcu to, no… moja żona.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Agent pokiwał głową, aby przekazać Dougowi, że może jej to powiedzieć. Priyanka wciąż się nie odzywa ani słowem.

[Andreas D.]

Woj2000

To nie pozostaje nic innego jak tylko po… No, dla Douga jest jednak jeden szkopuł, jeśli chodzi o podanie lokalizacji szpitala, w którym się znajduje. Niestety jej nie zna jej po prostu nie zna, gdyż nikt mu o niej nie wspomniał.
Maheswaran ponownie zmieszany odzywa się półszeptem do ochroniarza:
-A… w jakim w ogóle szpitalu jesteśmy?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Szpital Ogólny Stanu Jersey. - odpowiedział szybko ochroniarz, spoglądając przy okazji w kierunku okna.

[Andreas D.]

Woj2000

Doug jeszcze raz pokiwał głową na znak wdzięczności, po czym odezwał się ponownie do komunikatora i, prawdopodobnie, słuchającej go żony.
-Więc, jednak mogę. To… znajdziesz mnie w Szpitalu Ogólnym w Jersey.
Następnie zamilkł na chwilę, by, na wszelki wypadek, dopowoedzieć:
-Kochanie, jesteś tam w ogóle?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Je. Je… Jeee… Jesteeeem… - odpowiedziała Priyanka jednocześnie ze smutkiem i cedząc przez zęby ze złości.
Doug ma przeczucie, że jeśli do szpitala wpadnie wściekła Priyanka, to nawet mu ten mięśniak z
T. A.R.C.Z.Y nie pomoże.

[Andreas D.]

Woj2000

Tego faktu to jest bardziej niż świadom. W końcu… zna złość swojej jak mało kto. Jednak w tym wypadku to tak naprawdę nie wie, czemu akurat ma się na niego denerwować. Przecież teraz to nie jego wina, że się tutaj znalazł.
-A nie, wróć. To całkowicie moja wina. - sprostował siebie w myślach, po czym zaraz się odezwał.
-Spokojnie, Priyanko… - powiedział najbardziej ostrożnie, jak umiał - Mogło być o wiele o wiele gorzej…