Ukryte laboratorium AIM na Antarktydzie [ZIEMIA]

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// Tak się właśnie zastanawiam, jak na to odpisać. Mogę kierować jedną z sióstr, czy raczej ty kierujesz wszystkimi, a ja daje do nich czynniki zewnętrzne?

[Andreas D.]

Historyjka

//Hm… Może Debbi? Zawsze może się obudzić czy coś, mogę ci ją dać xd

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// Na pewno kontrolować jedną z sióstr?

[Andreas D.]

Historyjka

//A jak wolisz?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// A ja tam się dostosowuje do Ciebie.

[Andreas D.]

Historyjka

//To bądź światem wokół nich, whatever xd
//I odpisz w Bronxie, dawno nie było .-.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// Okej uwu //
Po chwili siostry usłyszały, jak ktoś wchodzi do środka ich pokoiku. Jak się okazało, jes to to przyjaciół dziewczynek, które zazwyczaj przeprowadzał badania z nimi związane, doktor Leonard Jackson.
-Witajcie dziewczynki. - powiedział krótko, trzymając w dłoni długopis i kilka kartek A4 z wydrukiem na stronie skierowanej do niego.

[Andreas D.]

Historyjka

• Dzień dobry! - przywitała się Moana nieśmiałym uśmiechem. Tymczasem Debbi obudziła się, a Lizzy postawiła ją na ziemii.
• Dzień… - ziewnęła w otwartą dłoń, przeciągając się leciutko - …dobry… Duh, dzień dobry brzmi tak strasznie nudno…
• ELO FRAJERZE! - urozmaiciła Lizzy, choć szeroki uśmiech na jej buzi świadczył o tym, iż nie miała nic złego na myśli. Pewnie usłyszała to słowo od jakiegoś pracownika laboratorium i nie do końca wiedziała, co ono oznacza. Cała Lizzy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Doktor Leonard natomiast tylko westchnął, a następnie przeskanował dziewczynki wzrokiem.
-A więc, mam dla was trochę luźniejszy eksperyment. Jak rozumiem, pamiętacie jeszcze jak się pisze i czyta, nieprawdaż? - spytał się, spoglądając raz na kartki, raz na Lizzy, Moanę oraz Debbi.

[Andreas D.]

Historyjka

Moana skinęła głową.

• No pewka, że pamiętamy! - uśmiechnęła się szeroko Lizzy. Tylko Debbi wyglądała na niepewną… Ale się uśmiechnęła, więc chyba tak średnio pamiętała, ale miała optymistyczne podejście do sprawy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Doskonale. Mam tutaj dla was mały test. Jego treść pozostanie dla was tajemnicą aż do chwili kiedy dostaniecie karteczki. Pamiętajcie, to ważne jak go napiszecie, od tego zależy co się z wami stanie w przyszłości.

[Andreas D.]

Historyjka

• D-dobrze - powiedziała nieco niepewnie Moana. Cała ich przyszłość miała zależeć od jednego testu? To… Brzmi poważne.
• Się rozumie, kierowniku! - zachichotała Lizzy, podczas gdy Debbi walczyła z tym, żeby znowu nie zasnąć. Całą zeszłą noc przegadała z Lizzy, która jak widać znosiła tyle godzin bez snu dużo lepiej, niż najstarsza z siostrzyczek (ale za to niestety najmniej dopracowana i z największymi uszkodzeniami na ciele i umyśle).

//Ekhem. Matura. Ekhem xd
Btw - Mają tyle samo lat, ale D1 była stworzona pierwsza i była najmniej udanym eksperymentem. Potem L2, a na końcu M3. W tym samym roku, ale nie naraz.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Fakt, to naprawdę poważna sprawa, taki test. Zwłaszcza, że w tym przypadku nie wiadomo nawet jak dokładnie wpłynie na przyszłość sióstr oraz o jakiej tematyce w ogóle będzie! A co do Lizzy i Debbi, to wręcz fascynujące, że w kwestii spania są niemalże dosłownie swoimi przeciwieństwami.
-A więc, usiądźcie sobie gdzieś wygodnie w miarę możliwości z daleka od siebie, a ja wam rozdam długopisy i arkusze.

[Andreas D.]

Historyjka

Moana nie ruszyła się z miejsca. I tak siedziała w kącie, więc… I tak daleko od reszty. Tymczasem Debbi usiadła sobie po turecku na swoim łóżku, a Lizzy sobie przycupnęła swobodnie pod ścianą, możliwie jak najdalej od siostrzyczek.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A profesor zaczął skanować wzrokiem otoczenie, jakby się chciał upewnić, że dziewczynki nie będą miały opcji na ściąganie od siebie.

[Andreas D.]

Historyjka

Raczej nie miały takiej opcji.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Gotowe, dziewczynki?

[Andreas D.]

Historyjka

• Tak - odpowiedziała spokojnie Moana.
• No jacha! - wyszczerzyła zęby w uśmiechu Lizzy. Tymczasem Debbi potrząsnęła twierdząco głową, z całych sił próbując nie zasnąć. Dlaczego w nocy nigdy nie czuła się senna, a potem za dnia była niemal trup?! To niesprawiedliwe!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

No zdecydowanie nie sprawiedliwe! Jeśli już jej ma się spać, to wszystkim się powinno spać, bez wyjątku!
Profesor rozdał dziewczynkom kartki oraz takie same długopisy. Pozostaje przeczytać pytania i na nie (ewentualnie) odpowiedzieć.

[Andreas D.]

Historyjka

Moana była teoretycznie najmłodszą, jednak zarazem i najbardziej pojętną z sióstr, toteż od razu rozpoczęła czytanie pytań, nie śpiesząc się jednak, powoli i na spokojnie analizując wzrokiem tekst. Mniej cierpliwa, ale również bystra Lizzy przeczytała tylko pierwsze pytanie, gdyż chciała odpowiedzieć na nie szybko, jak leci i bez zbędnego filozofowania nad całością. Tymczasem obdarzona najmniejszym rozumkiem i niestety bardzo senna Debbi nachyliła się nad kartką i walcząc ze snem zaczęła łączyć w głowie literkę do literki, mozolnie trudząc się nad zapoznaniem się z pytaniem numer jeden.