Domek Stevena

[Andreas D.]

Woj2000

Kevin wychodzi tuż za nią, po czym rozgląda się po domu, sprawdzając, czy coś się aby nie zmieniło.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Raczej nie. Diamencik siedzi na kanapie i się przytula do onieśmielonej Lapis.

[Andreas D.]

Woj2000

Kevin mimo wszystko postanawia do nich podejść. Od razu zwraca się łagodnie do Diamenciku:
-I jak ci się tu podoba?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Diamencik jest ponownie szczęśliwa.
-Jest super!

[Andreas D.]

Woj2000

-Naprawdę? - powiedział radośnie - I widzę, że zapoznajesz się z… innymi.
Po czym spojrzał się mocno zawstydzony na Lapis.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lapis spojrzała się wzrokiem nienawiści na Kevina, ale potem objęła Diamencik jedną ręką.

[Andreas D.]

Woj2000

Nadal patrzył się na nią zawstydzony, nie wiedząc, jak poprowadzić rozmowę przeprosinową.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

To może być trudno, zważywszy na to, za co chce ją przepraszać.

[Andreas D.]

Woj2000

-Eee… Lapis? - zapytał się dość niepewnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Co?-odburknęła Lapis.

[Andreas D.]

Woj2000

-Ech… wiem, że zabrzmi to z moich ust dziwnie i dość mocno fałszywie ale… naprawdę szczerze żałuję tego, co próbowałem ci zrobić. Było to nieodpowiedzialne, głupie, godne potepienia oraz surowej kary. Czuje przez to właściwe dla takiej sytuacji wyrzuty sumienia. I uprzedzając: nie, nie oczekuję, że mi wybaczysz. Chciałem tylko, byś wiedziała, że nawet ktoś taki jak ja może mieć przebłysk ludzkich odczuć…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lapis Lazuli już trochę złagodniała, ale dalej nie patrzy na Kevina ciepło. Przynajmniej widać, że ta gadka zrobiła na niej minimalne wrażenie, a to już jest coś! Diamencik widocznie się cieszy z jej przytulania.

[Andreas D.]

Woj2000

Zapytał się łagodnie Diamenciku:
-Chcesz tu jeszcze zostać?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A mogę jeszcze trochę?

[Andreas D.]

Woj2000

-No pewnie! - powiedział wesoło - Dla ciebie wszystko!
Po czym podszedł do wysokiej czerwonej kobiety z afro. Z nią również chciał się przywitać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kiedy tylko Kevin podszedł do niej, ta powiedziała:
-Jestem Granat. Ty jesteś Kevin, tak?

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak, to ja. -odpowiedział, zaskoczony jej bezpośredniością.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Niezręczna cisza.

[Andreas D.]

Woj2000

-To ten… Nic pani nie powie?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie.
Kevin ma wrażenie, że ten jej wizor błysnął przez chwilę jasnym światłem.