Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Wtedy na pewno Diamenty znacznie złagodnieją i znowu będą dużymi cynamonowymi bułeczkami, prawda?

[Andreas D.]

Woj2000

Ma taką nadzieję. W każdym razie, Bill leży sobie i wpatruje się w swoją służkę jak w obrazek.
-Moja Perełka… - wyrywa mu się szeptem po długim milczeniu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełka tylko zobaczyła, że rusza ustami i go od razu przytuliła.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey odwzajemnia uścisk.
-Gdzie ja miałem oczy? - pyta retorycznie - Szukałem miłości po wszechświecie, a od dłuższego czasu była na wyciągnięcie ręki…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełka się uśmiechnęła.
-Czy… Mojemu Panu chodzi o to o co Mojemu Panu chodzi?

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak, Perełko. O to mi właśnie chodzi. - odpowiedział, podnosząc się z kanapy i siadając na niej. Następnie zwracając się w jej stronę, dodał wesoło - A, i przestańmy już z tyn ,Panem". Możesz mi mówić po imieniu, moja droga.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełka się lekko uśmiechnęła.
-Czy jesteś na pewno pewny, Mój Panie? To dość nietypowa prośba prosić swoją Perłę o mniejsze szanowanie właściciela, Mój Panie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Jestem pewien. -odpowiedział, różnież się uśmiechając - A poza tym, dla mnie jesteś kimś więcej niż zwykłą służącą.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dziękuję za przywilej. I kim więcej dla Ciebie jestem?

[Andreas D.]

Woj2000

-No… no wiesz. Kimś bardzo bliskim. Ale to tak bardzo bliskim. - odpowiada nieco niepewnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Jak bardzo bliskim, jeśli można wiedzieć?-odpowiedziała równie nieśmiało.

[Andreas D.]

Woj2000

-Bliżej nawet od Różowej. I Diamentów.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła ucieka wzrokiem na bok.

[Andreas D.]

Woj2000

Chyba mu w to specjalnie nie wierzy. W każdy razie, Dewey przez chwilę milczy, po czy w końcu dodaje:
-Wiem, że wiele razy mówiłem co innego, ale teraz… chyba przejrzałem na oczy. Wiesz, co do ciebie czuję, to teraz ty podejmij decyzję, czy chcesz to odwzajemnić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełka już się nie uśmiecha.
-Jesteś bardzo zmienny. Najpierw Niebieski Diament, potem ja, potem Żółty Diament, potem znowu Niebieski Diament, teraz znowu ja…

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey westchnął , po czym spuścił głowę, wielce zawstydzony wypomnieniem jego kochliwości.
-Wiedziałem, że to powiesz.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełka przemilczała to.

[Andreas D.]

Woj2000

//ZW na bardzo długi czas//

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// b0i

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey wkrótce przerwał milczenie.
-Wybacz za to - powiedział zawstydzony - Nie powinieniem teraz oczekiwać, że po tej mojej niestałości zaczniesz mi na tyle ufać. Nie było rozmowy.
No właśnie, co ten Dewey sobie teraz myślał? Że będzie chciała z nim być tylko dlatego, że jest jego służącą? Chyba powinien był wcześniej pokazywać jej ten cały afekt, zamiast próbować wiązać się z Diamentami przy każdej możliwej okazji.