Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Woj2000

To fakt. Dlatego też zaczyna ,szkolenie" od doprowadzenia Pereł do spokoju. Dlatego też pidchodzi bliżej Długowłosej i troskliwie się zapytuje.
-Perełko, co ci się stało? Dlaczego płaczesz? Nie martw się, mi możesz powiedzieć.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Bo… Bo pan na mnie krzyyyyczyyyy! - zaczęła lamentować najwyższa Perła jaką Bill kiedykolwiek widział. Naprawdę, ona ma chyba z dwa metry wzrostu. Nie żeby Bill miał coś przeciwko…

[Andreas D.]

Woj2000

Wręcz przeciwnie, nawet mu się to podoba. W każdym razie, Bill kontynuuje pocieszanie.
-Już, już, Perełko. Nie chciałem ci zrobić przykrości, po prostu… musiałem podnieść głos, by uspokoić was wszystkie. Zrozum, ja nie chcę ci robić żadnej krzywdy.
Po czym odezwał się ponownie, spoglądając się na pozostałą dziesiątkę.
-Żadnej z was nie chcę zrobić krzywdy…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I tutaj ukazał się zmienny charakter defektywnych Pereł. Wszystkie zebrały się dookoła Billa i go zaczęły z czułością tulić. Bill znalazł się właśnie w miejscu lepszym niż niebo razy tysiąc tysięcy!

[Andreas D.]

Woj2000

Bycie tulonym przez jedenaście Pereł… Tak, Bill jest święcie przekonany, że takich atrakcji to nawet w raju nie mają. Dlatega też oddaje się tym przytulasow całym sobą, milcząc i stojąc w bezruchu, w duchu gratulując sobie za najlepszą decyzję podjętą w swoim życiu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Oby tylko Perły zawsze były takie miłe i chętne do tulenia swojego ziemskiego opiekuna…
Po jakichś 10 sekundach czystego szczęścia, wszystkie Perły poza Perełką puściły Billa. Zaczęły rozglądać się po całym domu, jedna brawurowo weszła do piwnicy, a ta wysoka położyła się na kanapie, zajmując całą. Złota dobrała się do lodówki, ta Czerwona poszła gdzieś na górę, Niebieska usiadła przy ścianie i zaczęła medytować, a cała reszta po prostu zwiedza okolice.

[Andreas D.]

Woj2000

A tym Bill nadal stoi jak wryty, wciąż nie mogąc się otrząsnać po tym festiwalu czułości. Nawet nie zwraca specjalnej uwagi na to, co robią jego podopieczne.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jeśli tak będzie wyglądać życie Billa do jego śmierci, to będzie to cudowne życie. Zajmowanie się słodziutkimi, przytulającymi się Perłami. Żyć, nie umierać!

[Andreas D.]

Woj2000

Nic, tylko opiekować się takimi słodkimi, w niektórych przyadkach lekko odstającymi od reszty klejnotów kruszynkami.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ten stan odpłynięcia w krainę wiecznej szczęśliwości przerwało Billowi podejście do niej tej drobnej, różowej, z opaską na oczach.
-Przepraszam, mógłby mi pan pokazać, gdzie jest fotel? -spytała się grzecznie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Oczywiście, moja droga. -powiedział wesoło, biorąc ją lekko za ręce i delikatnie podprowadzając niewidomą pod fotel.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła usiadła na fotelu i z obojętną miną usiadła.
-Dziękuję panu. Musiałyśmy długo maszerować i kilka razy się przewróciłam.

[Andreas D.]

Woj2000

-To naprawdę miedobrze… - powiedział współczująco, lecz zaraz potem dodał - Ale chyba wiem, jak chociaż w minimalnym stopniu na to zaradzić.
Po czym zaczął rozglądać się za swoim parasolem, którym jeszcze niedawno posługiwał się w charakterze laski.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Odnalazł swoje ~~ narzędzie masowej eksterminacji śmieszków~~ improwizane narzędzie do podpierania się przy szafce z butami. Tak jak Bill opierał się o parasol, tak parasol opiera się o ową szafkę.

[Andreas D.]

Woj2000

Uradowany podszedł w jego pobliże, po czym podniósł go i podał niewidomej Perle.
-Proszę. To pomoże ci orientować się w terenie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła złapała parasolkę w dłoń, a następnie ją obracała.
-Długie… Ma warstwy… Materiałowe… Co to jest, proszę pana?

[Andreas D.]

Woj2000

-To się nazywa ,parasol". - wyjaśniał - Na Ziemi używamy tego do ochrony przed deszczem, ale ty możesz tego użyć do badania tego , co jest przed sobą. Wystarczy ją lekko wystawić przed sobą i bardzo delikatnie wymachiwać. Na podstawie dźwięku, który powstanie po dotknięciu parasolką o coś innego, dowieszz się, że coś przed tobą jest.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła położyła parasolkę na kolanach i się lekko uśmiechnęła.
-Dziękuję panu. Na pewno mi się przyda. Może chciałby pan dowiedzieć się czegoś o którejś z Pereł? Dużo rozmawiałyśmy po drodze i trochę już o nich wiem.

[Andreas D.]

Woj2000

-Chyba powinieniem się o nich czegoś dowiedzieć. W końcu to teraz moje podopieczne. - odrzekł wesoło - Najpierw opowiedz mi trochę o sobie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła się zarumieniła.
-O-o mnie? Ja… Jestem tylko niewidomą Perłą… Nie ma we mnie nic ciekawego… Chyba… Nie mam nawet broni przyzywanej… - Perła się uśmiecha i wygląda na onieśmieloną. Dziwne, przecież to nawet nie był komplement, tylko zwykłe pytanie.